🏴 به مناسبت ایام عزای امام جواد علیه‌السلام دو حدیث کوتاه از ایشان نقل می‌شود: 🔺 از کلمات آن حضرت است که فرمود: عزّ المومن غناه عن الناس. آقایی و سروری مومن و مقام اجتماعی او در چیست؟ در بی نیازی از مردم است نه در چیز دیگر. اگر به وزارت و وکلات و فلان مقام کشوری انسان بخواهد دست پیدا کند ممکن است کارش حل نشود بلکه سرکوب و ذلت به همراه داشته باشد. پس عزت در چیزهایی که انسان فکر می‌کند، نیست.اما اگر انسان اهل قناعت باشد و خودش را به هیچ کس نیازمند نداند، در اینجا عزت پیدا می‌شود. ✅ در ذیل این روایت مرحوم شیخ عباس قمی ابیاتی نقل می‌کند و می‌فرماید خوب گفته آن شاعر: دو قرص نان اگر از گندم است اگر از جو دو تای جامه اگر کهنه است یا از نو بچار گوشه ایوان خود بخاطر جمع که کس نگوید از اینجای خیز و آنجا رو هزار بار نکو تر بنزد دانایان ز فرّ مملکت کیقباد و کیخسرو 🔸 در حدیث دیگر فرمود: لا تکن ولی الله فی العلانیته و عدوا له فی السّر. در پی این مباش که مردم تو را زاهد و عابد و مقرب بدانند ولی خدا نظرش با تو نظر دشمن باشد. چقدر کوتاه و چقدر پر محتوا. همیشه شخص باید در فکر این باشد که ناپیدا و باطن او مورد غضب خدا نباشد. حالا ظاهرش اگر رسید که مردم قدردانی بکنند یا نه، مهم نیست. اما اگر ظاهری داشت که مردم یک موقعیت دینی برای او قائل بودند، اما در باطن او مورد غضب خدا باشد، اینجا مشکل است. 🔹 شیخ عباس می‌گوید که این کلام شبیه کلام جدش امیرالمومنین هست که فرمود: لا تسبّنّ ابلیس فی العلانیه و انت صدیقه فی السّر. وقتی اسم شیطان می‌شود لعنش می‌کنی در حالی که او در دامن توست یا تو در دامن او هستی و با هم دوست شده‌اید. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی 🇮🇷حیات طیبه🇮🇷 https://eitaa.com/joinchat/2840461424C69a94a5cc0