♥️🍃 عمروبن‌حریث گوید: از امام صادق علیه‌السّلام🌱 درباره‌ی سخن خدا در قرآن: أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ (ابراهیم ٢٤) آیا ندیدى چگونه خداوند «کلمه‌ی طیّبه» را به درختِ🍃 پاکیزه‌اى تشبیه کرده، که ریشه‌ی آن [در زمین] ثابت، و شاخه‌ی آن در آسمان است؟ پرسیدم. و ایشان فرمودند: رسول خدا ﷺ، اصل و ریشه‌ی آن درخت است،🌱 امیرمؤمنان علیه‌السّلام تنه‌ی آن، و امامان از نسل علی علیه‌السّلام، شاخه‌های آن، و دانشِ امامان علیهم‌السّلام، میوه‌های آن، و شیعیان مؤمن، برگ‌های آن هستند.🍃 آیا در این درخت، زیادتی هست؟ عرض کردم: به خدا سوگند! خیر. امام علیه‌السّلام فرمودند: به خدا سوگند! که هرگاه مؤمنی به دنیا بیاید، برگی از آن درخت می‌روید؛ و چون بمیرد، برگی از آن می‌افتد... 🌱