اهل بیت علیهم السلام، به شیعیانى که براى ظهور شتاب مى کردند، «محاضیر» مى گفتند. عدم بصیرت کافی و علاقه شان به جهاد، باعث مى شد به هر انقلابى که به شورش و نبرد فرا مى خواند، بپیوندند! امامان کوشش داشتند که این جنگاوران عجول را آرام و متعادل کنند، به همین خاطر برایشان شرح مى دادند که جریان امام مهدى علیه السلام برنامه الهى طولانى مدت است، و آنان مى بایستى که صبر و شکیبایى به خرج دهند و در امر خدا شتاب نورزند. گاهى به آنان مى گفتند زیر پرچمى که امام علیه السلام مشروعیت آن را تأیید نکرده نباید بایستند و زمانى هم پیامدها و تبعات زیاده روى و شتابزدگى را به آنها گوشزد مى کردند. همچنین به آنان اطمینان مى دادند که هر چقدر دشمن به آنها فشار وارد کند، نمى تواند شیعه را از بین ببرد، چون خدا ضامن بقا و ماندگارى آنان شده است . امام صادق علیه السلام فرمود: « محاضیر » هلاک مى شوند، اما مقرّبون نجات مى یابند و دژها پابرجا و استوار مى مانند. پس از غم و اندوه ، فتحى عجیب است . ( بحار ۵۲/۱۳۹) @hejrat_kon 📕سایت پرسمان دانشگاهیان