سفرمون زمینی بود و درواقع یک اردوی کاری. و لذا کم هزینه. اما قصد دارم با همین تجربه کمم، یک مطلب بنویسم که چطور میشه یک سفر عتبات باحلاوت کم هزینه و کوتاه داشت طوری که مکرر بشه رفت. شما هم تجربه ای اگر دارید برام بفرستید. ناگفته نماند که این سفر برا ما یه هزینه دلنچسبی داشت😢 من خب به خاطر شرایطم یه ذره سختم شده بود. سفر فشرده بود و مدام تو اتوبوس و مسیر… توان پیاده روی و حتی ایستادنم قاعدتاً کمتر از قبل و کمتر از بقیه بود. طوری که اکثر نمازهای مستحبی رو نشسته میخوندم. لذا تصمیم گرفتیم برا برگشت من و پسر کوچکم، بلیت هواپیما بگیریم. و گرفتیم؛ شب یکشنبه (که فرداصبحش کاروان میخواست زمینی برگرده) اما دلها بسوزه😭 که ما تا حدی دیر رسیدیم و مأمور فرودگاه هم مقداری بدجنسی به خرج داد (حتی راهمون نداد داخل سالن فرودگاه که بریم چونه بزنیم. گفتم آقا من باری هم ندارم، خودمم و این بچه... اما رحمی نکرد) و ما از پرواز جا موندیم 😭 ۹ میلیون ناقابل سوخت اون شب 🤪😭 شنیدید حتماً، میگن هزینه‌ای که برا سفر کربلا میکنی، بهت برمیگرده. اما نمیدونم این مورد که ناشی از کم دقتی و برنامه ریزی نامناسب خودمم بود هم برمیگرده یا نه، از گارانتی خارجه 😢😅 خلاصه با اعصابی خرررد و رویی شرمنده، برگشتیم سمت حرم و محل قرار بقیه کاروان🙄 آره دیگه ان‌شاء‌الله که یه حکمت و خیری بوده! چه خیری نمیدونم دقیقا! ☹️🙄 بیشتر شبیه ادب شدن و تجربه بود 😞 خلاصه که فرداصبحش باز هم نشستیم تو اتوبوس و خب چون کاروان بزرگ بود(خیلی بزرگ 😅) و معطلی ها زیاد، حدود بیست و دو ساعت تو اتوبوس و ماشین بودیم تا برسیم خونه… اما الحمدلله خیلی سخت نگذشت (بدون سختی که قطعاً نبود☺️) و مشکل خاصی پیش نیومد. به بچه‌ها که خیلیی خوش گذشت. خیلی. از الان تو ذهنشون برا سفر اتوبوسی بعدی دارن برنامه میریزن. البته چون کلی بچه تو کاروان بود و هر کسی تو هر سن و جنسی، کلی دوست و رفیق داشت. امروزم که تهران مدارس مجازی شد و استراحت بچه‌ها بیشتر. منم هم بخاطر آلودگی و هم برای استراحت کردن، نرفتم بیرون.