رفتم سراغ پاکت نمدها و... که برای حرز پسر کوچکم، یه چیز نمدی بدوزم خودم (یه چیزی که بشه حرز رو بذارم داخلش) که با سوزن قفلی وصل کنم به بازوی راست لباس هاش (حرزهای آماده و فروشی هم هست ولی قبلا هم گفتم من خودم مینویسم. چندتا حرز انتهای مفاتیح هست. حرز حضرت زهرا سلام الله علیها و امام جواد علیه السلام + آیة الکرسی و معوذتین و حوقله و صلوات و...) که چشمم افتاد به این پَتّه .... پته نیم دوخته فک کنم بعد تولد فرزند سومم بود و خونه مامانم بودم که رفتم نخ و پارچه‌ش رو خریدم (از کرمان) و نشستم کنار دست مامانم💔 و گفتم مامان بهم یاد بدین پته دوزی رو 🙏 مامانم بلد بود؛ کلی برای من و خواهرم رومیزی و... دوخته بود. به من تو نوجوانی هم یاد داده بود البته اما یادم رفته بود چون ندوختم سالهای سال. الانم حس میکنم دقیقش رو یادم رفته از ۵ سال پیش. حالا ده دقیقه مادرمو میخوام کنارم بشینه و دوباره بهم بگه 💔😭 @hejrat_kon پی‌نوشت: پته دوزی هنر دستی کرمانه. خیلی مفرحه. خیلی زیباست. الان میبینم منم چقد تمیز و با انتخاب رنگ قشنگی دوختم 😍 ولی متأسفانه فعلا تو اولویتم نیست تکمیل کردنش. باشه برای...... نمیدونم! راستی الحمدلله خواهرم هم بلده دوختنش رو. خاله هام هم.... چقد خوبه داشتن، داشتن....🥺😍 تازه کرمانی ها میگن «خاله‌ی آدم، مادرِ آدم»