قصه هابیل و قابیل بر اساس آیات 27 تا 34 سوره مائده محمد! قصه واقعی دو پسر آدم، هابیل و قابیل را برای یهودیان بیان کن! همان هنگام که پدرشان از طرف خدا مأمور شد پسر کوچکترش هابیل را به عنوان وصیّ خود تعیین کند؛ اما قابیل عصبانی شد. لذا آدم پیشنهاد داد هر کدامشان کار خیری انجام دهند؛ تا کار هر کدام بهتر بود، وصی پدر شود. پس هابیل بهترین گوسفندش را تقدیم کرد و قابیل، یک محصول زراعی پَست را. در نتیجه از هابیل پذیرفته شد و از قابیل، نه. به همین دلیل هابیل وصی آدم شد. اینجا بود که قابیل با خشم و حسادت، هابیل را تهدید کرد: «شک نکن تو را می کشم!» و هابیل پاسخ داد: «خدا فقط اعمال متّقین را قبول می کند. قطعاً اگر به قصد کشتن من حتی دستت را به سمت من دراز کنی، من دستم را به قصد کشتنت بلند هم نمی کنم؛ چون خدا این کار را حرام کرده و من از نافرمانی او که مولای همه اهل جهان است، می ترسم. قصد من از اینکه حتی دستم را به سمت تو بلند نمی کنم، این است که تو در آخرت، هم با بار گناه کشتن من و هم با بار گناهان قبلی‌ات زنده شوی و در نتیجه اهل جهنم گردی. مجازات ظالمان همین است.» سرانجام، نفْس قابیل، کشتن برادر را برای عقل او کاری ساده جلوه داد و عقلش را رامِ خود کرد. در نتیجه او هابیل را کشت. به همین دلیل او از زیانکارانی شد که سرمایه عمرشان بر باد رفته. پس از آن خدا کلاغی را که زمین را برای مخفی کردن چیزی می کَنَد، فرستاد تا به قابیل نشان دهد جسد برادرش را چگونه مخفی کند. قابیل که عمل کلاغ را دید، با خودش گفت: «وای به حال من! آیا من نمی توانم مثل این کلاغ باشم و جسد برادرم را مخفی کنم؟ من از کلاغ عاجزترم؟» او برادرش را دفن کرد؛ اما به خاطر اینکه پدرش از او اظهار تنفّر کرد و او را به خاطر بی‌تقوایی‌اش وصی خود نکرد، از این کارش پشیمان شد. به خاطر همین جنایت بود که ما در تورات بر یهودیان که در معرض این خطر بودند، حکم کردیم که هر کس انسانی (مثل جانشین پیامبر خدا) را بکشد ـ بدون آنکه مقتول، کسی را کشته یا مرتکب فسادی در زمین شده باشد ـ انگار همه انسانها را کشته است و از آن طرف، هر کس انسانی را از مرگ نجات دهد و به او حیاتی دوباره بخشد، انگار به همه انسانها زندگی داده است. شکی نیست که پیامبران ما با دلایل روشن و معجزات قطعی به سراغ یهودیان آمده‌اند و آنها را از آدم‌کشی و فساد در زمین برحذر داشته‌اند؛ اما پس از آن، بسیاری از یهودیان از حدود واجب الهی تجاوز کرده و افراطی شدند. مجازات کسانی که با اقدام علیه امنیت مسلمانان به جنگ با خدا و پیامبرش می روند و از طریق کشتن وصیّ رسول خدا اقدام به ایجاد و گسترش فساد در جامعه می کنند، فقط این است که کشته شوند یا به دار آویخته شوند یا دست و پایشان بر خلاف یکدیگر قطع گردد یا از این سرزمین تبعید شوند. کانال حکایت ها و داستان های شیرین •✾📚 @Hekayat_shenidani 📚✾•