در شرایط فعلی، هرگونه لشکرکشی و راهپیمایی شاید به دوقطبی شدن شدید و تشدید تشنج منجر شود. مقطع فعلی با مقطع ۹ دی ۸۸ متفاوت است. ۹ دی در شرایطی به وجود آمد که نیرو و انگیزه اغتشاشگران به حداقل رسیده بود، اما در حال حاضر، به دلیل موج‌های جدیدی که توسط دشمن ایجاد می‌شود، آتش فتنه پس از فروکش کردن، مجددا شعله‌ور می‌شود و هیجانات تهییج می‌شود. در چنین شرایطی، لشکرکشی ممکن است به تحریک طرف مقابل منجر شود. در این شرایط، نیروهای امنیتی و انتظامی باید به وظایف خود که بخشی از آن در کف خیابان است عمل کنند. اما ملاحظات و وظایف دیگری نیز برای افراد و گروههای دیگر وجود دارد که توجه به آن لازم است: ۱-مسؤولین، همچون سخنگوی محترم دولت، باید به دانشگاهها بروند و البته به جای سخنرانی، برای منتقدین و معترضین، همچون گوشی شنوا باشند. البته این جریان نه فقط در ایام اعتراضات، بلکه باید دائمی باشد. گوش دادن به حرف مردم و منتقدین، هرچند کاری از دست مسؤولین بر نیاید، موجب آرامش و تخلیه روانی آنها می‌شود. این انرژی‌های منفی اگر در جای خود تخلیه شود، موجب آشوب‌های اجتماعی نمی‌شود. ۲-متخصصان تربیتی و مبلغین متخصص در امور نوجوانان باید به مدارس بروند و البته آنها نیز نباید به سخنرانی بپردازند، بلکه با ایجاد نشاط به تخلیه هیجانات بپردازند، مسابقات ورزشی برگزار کنند و به انحاء مختلف، هیجانات مزمن انباشت در نوجوانان را تخلیه کنند و البته بگذارند آنها حرف بزنند و درد دلهای خود را بیان کنند. در این شرایط باید سعی کنیم فحش خورمان خوب باشد. ۳-مسؤولان نیز باید با رونمایی از طرحهای مناسب و مسرت‌بخش، در مردم امید و نشاط ایجاد کنند. ۴-و البته باید بازداشتی‌های نوجوان و جوانی که از سر احساسات و از روی ناآگاهی وارد فضاهای اغتشاش شده‌اند دریابیم و برای آنها دلسوزی کنیم و با کار فرهنگی مناسب، تهدید را به فرصت تبدیل کرد. کانال "حـکـمــت و تـمـدن" 💠 @hekmat_tamaddon