⬅️ برگزاری دهمین پیش‌نشست علمی کنگره بین‌المللی علامه طباطبایی 🔹دهمین پیش‌نشست کنگره بین المللی علامه سیدمحمدحسین طباطبایی به همت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان و با همکاری دبیرخانه کنگره، چهارشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ در سالن اجتماعات ابن سینا دانشکده داروسازی دانشگاه آزاد اسلامی دامغان برگزار شد. در این محفل علمی محمدباقر خراسانی دبیر اجرایی کنگره بین‌المللی علامه طباطبایی با اشاره به شخصیت تأثیرگذار و والای علامه طباطبایی در دوران معاصر، به دوران زندگانی علامه اشاره و بیان داشتند: دوران زندگانی پربرکت علامه به چهار مقطع تقسیم می‌شود: مقطع اول: تولد و زندگی در تبریز که از سال ۱۲۸۱ تا ۱۳۰۴ به طول انجامید. مقطع دوم: هجرت به نجف که از سال ۱۳۰۴ تا ۱۳۱۴ می‌باشد. مقطع سوم: برگشت به تبریز که از سال ۱۳۱۴ تا ۱۳۲۵ می‌باشد. مقطع چهارم: هجرت به قم که از سال ۱۳۲۵ تا زمان رحلت یعنی ۲۴ آبان ۱۳۶۰ می‌باشد. در هر کدام از این چهار مقطع زمانی نکات قابل توجه و تأثیرگذاری از زندگی علمی و اخلاقی علامه سراغ داریم که می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. ایشان یکی از عوامل موفقیت علامه را توسل به اهل بیت(ع) دانستند و بیان کردند زمانی که مرحوم علامه طباطبایی به همراه برادر خود مرحوم آیت‌الله آقاسید محمدحسن الهی در سال ۱۳۰۴ برای ادامه تحصیل وارد نجف می‌شوند به حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) متوسل می‌شوند و استمداد می طلبند که استاد و مسیری درست برای ایشان تعیین شود و عنایت بفرمایند. لذا در همان روزهای اول عارف واصل حضرت آیت‌الله قاضی طباطبایی به ایشان می‌رسند و می فرمایند شما از حضرت علی(ع) چیزی خواستید و عرض حال کردید؟ حضرت مرا فرستادند. از این پس هفته‌ای دو جلسه با هم خواهیم داشت. مرحوم قاضی(ره) در همان جلسه اول سه توصیه بسیار مهم به شاگرد خود علامه طباطبایی داشتند که این سه توصیه تا پایان عمر تأثیر بسیار شگرفی در زندگی فردی، اجتماعی و علمی علامه داشته است: ۱. اخلاصت را بیشتر کن؛ ۲. برای خدا درس بخوان؛ ۳. زبانت را هم بیشتر مراقبت نما. تأثیر این سه توصیه را حتی در شاگردان خاص علامه هم می‌توانیم ببینیم که بسیار بر زبان خود مراقبت دارند و اخلاص محور کارها و فعالیت‌های آنان است. دبیر اجرایی کنگره بین‌المللی علامه طباطبایی با اشاره به رابطه استاد و شاگردی مرحوم آیت‌الله قاضی با آیت‌الله طباطبایی، یکی از آسیب‌های فضاهای علمی را کم مرتبط ‌بودن شاگردان با اساتید دانستند که این آسیب در روند رشد و تکوین شخصیت علمی و اخلاقی شاگرد بی‌تأثیر نخواهد بود؛ لذا حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها مناسب است برای رفع این آسیب چاره اندیشی کنند. مدیر اجرایی مجمع عالی حکمت اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود به مقطع چهارم زندگانی علامه اشاره کرد و گفت: علامه طباطبایی در سال ۱۳۲۵ وارد شهر مقدس و حوزه علمیه قم می‌شوند و با وجود مشکلات فراوان اقتصادی و معیشتی کارِ تدریس، تألیف و پرورش شاگردان را آغاز کردند و با رصد نیازهای علمی آن مقطع، ضمن توجه به فقه و اصول که دروس رایج حوزه های علمیه بود، بیشترین توجه و تمرکز خود را بر تفسیر و فلسفه گذاشتند که الحق والانصاف این موقعیت‌شناسی و زمان‌شناسی علامه سبب شد نگاهی نو به تفسیر قرآن کریم صورت گیرد که ماحصل آن رویکرد عاقلانه، تفسیر بزرگ المیزان است، ضمن اینکه این دور اندیشی علامه سبب شد حکمت و فلسفه در ایران مجدداً احیاء و جریان فلسفه ایرانی اسلامی به‌صورت قدرتمند ظاهر شود. محمدباقر خراسانی به نقش علامه طباطبایی در آفت‌زدایی از فضای فکری و اعتقادی جامعه اشاره کردند و گفتند: درس و بحث، تألیف و پرورش شاگردان پرشمار علامه سبب شد فضای علمی و فکری جامعه به‌ویژه حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها از حضورمارکسیسم‌ها پاک شود و این اقدام علامه و مواجهه عاقلانه با جریان های مخرب اعتقادی و فکری، واکسینه نمودن جامعه در برابر جریان و افکار الحادی بود. مدیر اجرایی مجمع عالی حکمت اسلامی به پیشینه برنامه‌های مجمع عالی حکمت اسلامی نسبت به بزرگداشت مقام علامه طباطبایی اشاره و بیان داشتند: از سال ۹۴ ویژه برنامه‌های بزرگداشت علامه طباطبایی از سوی مجمع عالی حکمت اسلامی در ایام رحلت علامه (آبان) برنامه‌ریزی شده است و تاکنون ۷ ویژه‌برنامه در طی ۷ سال برگزار شده که ماحصل آن تاکنون در قالب ۶ یادنامه علمی منتشر شده است. در ابتدای این برنامه علمی جناب آقای دکتر نعمت الله نعمتی ریاست دانشگاه آزاد اسلامی دامغان ضمن خیر مقدم به حضار، گزارشی از فعالیت و دستاوردهای علمی دانشگاه آزاد اسلامی دامغان بیان کردند... ادامه در لینک زیر: 🌐https://hekmateislami.com/?p=13186 @hekmateislami