💢گزارشی از کرسی ترویجی «نسبت دنیا و آخرت از منظر حکمت متعالیه و نقش آن در فلسفه زندگی
✍️به گزارش روابط عمومی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، در این نشست که در روز دوشنبه 17 اردیبهشتماه 1403 و در سالن دکتر نصر مؤسسه برگزار شد، دکتر مجید احسن به چکیدهای از آراء و مدّعیات خود اشاره داشته و دکتر سیداحمد غفاری و دکتر حسین هوشنگی نیز به نقد و بررسی مواضع وی پرداختند. دکتر میلاد نوری هم عهدهدار دبیری نشست بودند. در ادامه گزارشی تفصیلی از این کرسی ترویجی از نظر میگذرد:
🔶در ابتدای این نشست دکتر میلاد نوری به طرح مسئله پرداخته و گفتند: انسان در جایگاه موجودی بدنمند در جهان زمانی-مکانی زیست میکند که عرصه ستیزه و مرگ است. انسان در این موقعیّت انضمامی، به هستی و طبیعت میاندیشد و موقعیّت رنج آلود خود را به نظاره مینشیند. چهبسا همین موقعیّت است که او را به جانب آرمان زُهد می برد که طبق آن، زیستن در این جهان شایسته ترکگفتن است به مقصد جهانی دیگر که در آن ترس و اندوهی نیست. جهانِ سنّت اغلب با آرمان زُهد درهمتنیده است و همواره با یقین به سعادتی جاویدان مسیر خود را طی کرده است. با این حال، اینک در دورانی هستیم که چنان یقینی به فراموشی سپرده شده است و سودای سعادت جاودان جای خود را به شوق بهرهمندی از زمین و خوبیها و خوشیهای آن داده است. بنیادِ این بهرهمندی علم و تکنیک است و بنیادِ علم و تکنیک خودِ انسانی است که میاندیشد و کنش میکند. این همان اومانیسم است ...
📎ادامه خبر:
https://www.irip.ac.ir/fa/news/739
🆔https://eitaa.com/hekmatfalsafe