اما همچنان مثل برنامه اول شاخص
آموزشبیشترین توجه را به خود جلب کرده است.
(تبصره62: دولت موظف است تمهیدات لازم برای اجباری کردن شرکت کودکان لازم التعلیم در آموزش اجباری و شرکت بی سوادان کمتر از 40 سال را در دورههای سواد آموزی فراهم آورد...)
و شاخصهای بهداشت
(تبصره 94: دولت موظف است از محل منابع بودجه عمومی نسبت به تکمیل تاسیسات، تجهیزات و نیروی انسانی شبکههای بهداشتی درمانی کشور به ترتیب اولویتهای خانه بهداشت، مراکز بهداشتی درمانی روستایی پایگاههای بهداشتی و مراکز بهداشتی درمانی شهری اقدام نماید...)
وشاخص مسکن
و تغذیه
(تبصره16 درباره تغذیه:سیاست پرداخت سوبسید به کالاهای اساسی و دارو و شیر خشک در برنامه دوم ادامه خواهد داشت. دولت موظف است طی این برنامه سوبسید دارو، شیر خشک و کالاهای اساسی شامل گندم، برنج، روغن نباتی، قندوشکر و پنیر را بر مبنای اعتبار ارزی مصوب در سال 1372 پرداخت نماید)
کمترین توجه را جلب کرده است.
در بخش شاخصهای انسانگرایانه همچنان سه شاخص ؛
تکثرسیاسی و اجتماعی ،
توجه به آسیبهای اجتماعی،
برابری و برقراری حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی هیچ تبصره و خطمشی وجود ندارد.
میتوان گفت که این برنامه هم به شاخصهای انسانگرایانه توجه نکرده است.