‌ 🔰‌‌‌‌به ساحت امام هادی(ع)🔰 چراغِ راه‌های تاری و نور هدایت‌ها و علمت می‌رسد تا انتهای بی‌نهایت‌ها شکوه کوه دارد گام‌هایت؛ چون علی هستی زمین‌بوس تو می‌گردند شوکت‌ها و هیبت‌ها زیارت یادمان دادی و این را خوب می‌دانیم اجابت می‌شود در جامعه مجموع حاجت‌ها چه گفتی شیر را در پردهٔ اسرار نامعلوم؟ که بلعید از بساط سخرهٔ شاهان جسارت‌ها چه بنویسیم در شرح بزرگی و جلال تو؟ که حیرانند در وصفت تمامی عبارت‌ها ستون آسمان‌ها! ای دلیل بارش باران! مقامت را نمی‌فهمند هرگز بی‌لیاقت‌ها شاعر: مرتضی داوری «بجنورد» [@RAHAN_POEM]