قرآن می‌فرماید: «ای بشر، ستم و تفرقه را نپذیر». با این رهنمود می‎توان جهانی از کرامت و عظمت ساخت. قرآن از وحدت بشر می‌گوید و اینکه همه ساکنان زمین، همچون خواهر و برادرند و از یک پدر و مادر. قرآن انسان را نماینده خداوند و زن و مرد را -با وجود تفاوت‌های طبیعی- مکمل یکدیگر و مساوی در محضر خداوند می‌داند؛ قرآن از حریم خانواده دفاع می‌کند و کودک را امانت خداوند می‌داند. وفای به عهد و پیمان، راستگویی و امانت‌داری، صداقت در مراودات و معاملات، خدمت به محرومان و مبارزه با فقر و فحشا و بی‌عدالتی… آری این‌هاست محتوای #قرآن شریف. آیا این نخستین بار است که کلمات خداوند را می‌سوزانند؟ و گمان می‌کنند صدای ملکوت را برای همیشه قطع کرده‌اند؟ آیا نمرود و فرعون و قارون بر ابراهیم و موسی و عیسی پیروز شدند؟ قرآن، توهین به عقاید و باورها را منع کرده و احترام به ابراهیم و موسی و عیسی را احترام به وجود رسول خدا، محمد، صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم می‌داند؛ «...وَمَا أُوتِیَ مُوسَى وَعِیسَى وَالنَّبِیُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ» (آل‌عمران: 84) این مفاهیم وحدت‌بخش و تعالیم متعالی و الهام‌بخش، انسا‌ن‌ساز، جامعه‌ساز، تمدن‌ساز برای جوامع بشری، هرگز نمی‌سوزد؛ ابدی‌ست؛ تا زمین، زمین است و زمان، زمان، باقی‌ست. آتش توهین و تحریف، حریف «حقیقت» نخواهد شد. (بخشی از سخنرانی رئیس جمهور محترم در مجمع عمومی سازمان ملل) @heyat_quran | هیئت قرآن و ولایت