❀ ﴾﷽﴿ ❀ 📓فراز چهارم از خطبه ی 186 نهج البلاغه 🔻🌟توحید اللهی 💠 سکون و حرکت در او راه ندارد 💠(زيرا) چگونه ممکن است چيزى بر او عارض شود که خودش آن را ايجاد کرده است؟ 💠و چگونه ممکن است آنچه را او ظاهر کرده به خودش بازگردد و تحت تأثير آفريده خويش قرار گيرد؟ 💠که اگر حرکت و سکون در ذات او راه پيدا کند ذاتش تغيير مى پذيرد و کنه ذاتش تجزيه مى شود 💠 مفهوم ازليت براى او ممتنع مى گردد و بايد پشت سرى داشته باشد اگر پيش رويى دارد 💠و به سبب نقصان بايد در جستجوى کمال باشد، و در اين حال نشانه مخلوق بودن در او ظاهر خواهد شد 💠 و خود دليل بر وجود خالقى ديگر خواهد بود; 💠 نه اينکه مخلوقات دليل وجود او باشند (و سرانجام اينکه) به سبب دارا بودن قدرت مطلقه آنچه در غير او اثر مى گذارد در او اثر نخواهد گذاشت. 💠 آرى او خداوندى است که نه تغيير در ذات او راه دارد و نه زوال و غروب و افول بر او رواست. 💠 کسى را نزد او تا خود مولود ديگرى باشد و از کسى زاده نشد تا محدود به حدودى گردد، 💠 برتر از آن است که فرزندانى برگزيند و پاک تر از آن است که تصور آميزش با زنان درباره او رود.    ‌🗓شنبه 27 خرداد1402 اینجا گذری بر قدمگاه شهیدان است👇 https://eitaa.com/heyat_ya_abas آدرس لینک ☝️☝️☝️☝️ به روز ترین خبر ها ☝️☝️☝️☝️ به دوستان خود معرفی کنید☝️☝️