🌕 احکام روزه ۲۱ 🌺 احکام روزه قضا 🍀 ۱. اگر برای عذری مثل مسافرت يا بيمارى و مانند آن روزه هایش ترک شده بايد قضا كند، اما اگر نداند تعداد روزه‌های فوت شده چه اندازه بوده، كافی است مقدارى كه يقين دارد قضا كند، و اضافه بر آن واجب نيست، هر چند احتياط مستحب است. 🍃 حضرت آقا: اگر شروع عذر را نمی داند، می تواند مقدار کمتر را قضاء کند، امّا اگر زمان شروع عذر را مى‌داند، ولی نمی داند چند روز طول كشيده است، مثلاً می‌داند روز بيستم ماه بيمار شده يا به سفر رفته، و نمی داند تا بيست و پنجم ماه ادامه داشته يا تا بيست و هفتم، به احتياط واجب بايد مقدار بیشتر را قضا كند. 🍀 ۲. قضای روزه ماه مبارک واجب فوری نیست، "لا يجب الفور في القضاء"، و تا ماه مبارک آینده فرصت دارد که قضاء نماید. و كسی كه قضای روزه ماه رمضان را گرفته، اگر وقت قضای روزه او تنگ نباشد، مى‌تواند پيش از ظهر روزه خود را باطل نمايد. ولی بعد از ظهر بدون عذر نباید باطل نماید، و اگر بعد از ظهر عمداً كارى كه روزه را باطل مى‌كند انجام دهد، بايد به ده فقير هر كدام يک مد كه تقريباً ۷۵۰ گرم است طعام بدهد، و اگر نمی تواند بايد سه روز پی در پى روزه بگيرد. 🍀 ۳. اگر از چند ماه رمضان روزۀ قضا داشته باشد، قضاى هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد. ولى اگر وقت قضاى رمضان آخر تنگ باشد، مثلاً پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد و پنج روز هم به رمضان مانده باشد بايد اول، قضاى رمضان آخر را بگيرد. (🍃 حضرت آقا و آیت الله مكارم: بايد بنابر احتياط اوّل قضاى رمضان آخر را بگيرد. 🍃 آیت الله سيستانى: بهتر آن است كه اوّل، قضاى رمضان آخر را بگيرد.) 🍀 ۴. اگر قضاى روزۀ چند ماه رمضان بر او واجب باشد، و در نيت معين نكند روزه‌اى را كه مى‌گيرد قضاى كدام ماه رمضان است، قضاى سال اول حساب مى‌شود، و قضای آخرين سال حساب نمى‌شود، كه كفاره تأخير از او ساقط شود.