🔳 روضه مصور
این روزها کام همهی ما تلخ است و قلبمان پر از غم. من تاب دیدن اینهمه رنج را ندارم. انگار هر لحظه در رسانهها روضه مصور میبینم.
نمیتوانم ببینم بجای تبریک به مادر نبیره نوفل باید به او تسلیت گفت و بجای اینکه اذان در گوش نوزادش بگوید باید تلقین بخواند.
نمیتوانم ببینم مردی ایستاده بین خانههای آوار شده، دخترکی روی دستش گرفته و فریاد میزند، بدون فریادرس.
نمیتوانم ببینم کودکی سر بالین مادر مجروحش در بیمارستان ایستاده و به لبهای خونی مادرش زل زده و نمیداند سرنوشتشان چه خواهد بود.
انگار فریادهای کودکانی که تمام تنشان سوخته و هیچ دارویی برای تسکین زخمهایشان ندارند را از غزه میشنوم، یک آن دردش به تمام وجودم رخنه میکند و نفسم به شماره میافتد.
زبانم ناتوان است از بازگویی وحشتناکترین تصاویر در بیمارستان المعندانی که تصاویری هولناک از نسل کشی جمعی در غزه است.
کاش مردی میآمد، دستمان را میگرفت، کاممان را شیرین میکرد و با فریاد الا يااهل العالم! اناالصمصام المنتقم.
آرام میگرفتیم...
✍ سیده معصومه معنوی
🔸مدرسه علمیه الزهراء(س) و موسسه آموزش عالی فاطمه معصومه(س) بندرعباس
▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️
مدیریت حوزهعلمیهخواهراناستان هرمزگان
https://eitaa.com/hhormozgan