بسم رب العلیم 🔹🔸آخرین حج سالهاست احساس میکنم شادیِ عید غدیر به استحاله رفته.شاید بخاطر این است که سالهای اخیر را با سالهای کودکی‌ام که در خانه‌ی پدر زندگی میکردم قیاس میکنم. آن روزها مناسبت‌های ملی و مذهبی با آن ایدئولوژی کودکانه، پر رنگ و لعاب بود برایم. شما عید نوروز را تصور کنید تا خاطره‌ی من تقریب به ذهن شریفتان باشد. کوچه‌‌مان کوچه‌ی سیدها بود. قبل ازعید غدیر خانه‌تکانی داشتیم و روز عید لباس نو، چایی، شیرینی و شکلات به راه بود. مادرم پارچه‌سبزی که گوشه‌اش «یا علی» گلدوزی شده بود می‌انداخت کف یک سینی، سکه‌های نو رادورتادورش می‌چید و مابینشان گل میگذاشت و پدرم اسکناسهای نو را وسط صفحات قرآن. مهمان‌ می‌آمد و میرفت. چون پدر و مادرم هر دو از ساداتند. گاهی اوقات هم خاله و دایی‌ها می‌آمدند و دور هم جمع میشدیم. از همه مهم‌تر حظِّ وافری بود که ما از آن مناسبت می‌بردیم. شاید دلیل علاقه‌ من به مناسبت‌های مذهبی این بود که وقتی می‌رفتیم منزل باباجون سِد‌رضا، برایمان داستان‌‌ میگفت، برای حفظ سوره‌های کوچک و احکام رقابت ایجاد میکرد، هدیه میداد و شوق یادگیری را در وجودمان بارور میکرد. یکی از داستان‌ها که با وجود تکراری بودنش همچنان برایم کشش داشت داستان غدیربود. منتظر می‌ماندم تا شروع کند.انگار اولین بار است می‌‌شنوم. از شخصیت امیرالمومنین علیه‌السلام میگفت.بعد قرآنش را از روی رحل برمی‌داشت، باز میکرد، سوره‌ی مائده را می‌آورد و آیه || الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ || را میخواند. بعد میپرسید: «میدونی معنیش چیه» خاطرم نیست چه جوابی میدادم ولی هر جوابی که بود خودش جواب صحیح را تحت‌اللفظی می‌گفت. بعد از آن چند بیت شعر را با نوا می‌خواند: «تا صورت پیوند جهان بود علی بود تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود شاهی که، ولی بود و وصی بود علی بود سلطان سخا و کرم و جود علی بود. آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس در خوان جهان پنجه نیالود علی بود آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن کردش صفت عصمت و بستود علی بود...» بعد دستی به ریش‌هاش میکشید، کلاه سبزش را جابجا‌میکرد و روایت داستانی‌ غدیر را می‌گفت: «پیامبر عزیزِ ما قرار بود در بین حدودا 20 هزار نفر از مسلمونا که به پیامبر(ص) ایمان اورده‌بودن خبر مهمی رو بده، پس به اونها گفت در جایی بنام غدیرخم که بین راه بود بایستند. پیامبر چندتا از وسایل اطرافش رو گذاشت روی هم و رفت بالای اونها ایستاد. یه خطبه‌ی طولانی خوند و بعدش این پیام مهم رو گفت:||مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَه|| خلاصه بعد از این پیام همه‌ی مردم میان سمت امیرالمومنین و به ایشون تبریک میگن *راستی وقتی پیامبر داشت اینارو میگفت دست امام‌علی(ع) رو بالا برده بود تا همه متوجه بشن که منظور از علی، علی ابن ابی‌طالب هست. پیامبر در آخرین سفر حجشون فرشته وحی آیه رو بر ایشون نازل میکنه و پیامبر حضرت علی رو با دستور خداوند به جانشینی خودش در میاره» به این ترتیب مسائل دینی را از بر میشدم و مفتخر به اینکه شیعه‌ایم. بنظرم لازم است بیش‌از پیش غدیر را پررنگ کنید، حقیقت را از بین خرده‌واژه‌ها و تکه‌تکه های تاریخ پیدا کنید،از مناقب‌ امیرالمومنین بگویید و غدیر را بشناسانید به فرزندانتان.دانستن حق آن‌هاست،اطعام کنید و مهمانی بگیرید،هدیه بدهید تا ببینند و بیاموزند و طعم این شادی‌ها در جان و قلبشان حک شود و به خاطر این دارایی‌ به خود ببالند. چون واقعه غدیر فقط یک حادثه‌ی تاریخی نیست که مثل سایر وقایع به آن نگاه کنیم.غدیر نام یک سرزمین نیست. غدیر نشانه و رمزیست که امتداد خط نبوّت است.غدیر دریاست که از دلش، اقیانوسی به وسعتِ ازل و ابد و به عمقِ تاریخِ درد، سر برآورده است. غدیر، سر آغاز رسالتِ آسمانی تمام پیامبران خداست و امامتِ دوازده خورشید، در روشنِ چشم‏ های غدیر، طلوع کرده است. 💚الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ💚 🌸عید غدیر مبارکمان باشد🌸 ✍️ اثر بانوی طلبه سیده معصومه معنوی #مدیریت_حوزه_علمیه_خواهران_استان_هرمزگان https://eitaa.com/hhormozgan