آدميزاد معمولاً يا كسى سراغش نمی‌ره و احساس تنهايى می‌كنه، يا يه عالمه دور و برش هستن و حس می‌كنه تنهاست؛ توى اولى به وجود خودش شك می‌كنه و توى دومى به وجود بقيه.