حكايت ميكنند كه دختر جوانی چند روز قبل از عروسی آبله سختی گرفت و بستری شد. نامزد وی به عیادتش رفت و در میان صحبت هایش از درد چشم خود نالید. بیماری زن شدت گرفت و آبله تمام صورتش را پوشاند. مرد جوان عصا زنان به عیادت نامزدش می رفت و از درد چشم می نالید. موعد عروسی فرا رسید ... زن نگران صورت خود که آبله آن را از شکل انداخته بود و شوهر هم که کور شده بود . مردم می گفتند چه خوب! عروس نازیبا ، همان بهتر که شوهرش هم نابینا باشد . 20 سال بعد از ازدواج آن دو ، زن از دنیا رفت ، مرد عصایش را کنار گذاشت و چشمانش را گشود. همه تعجب کردند و فهميدند كه مرد 20 سال خود را به كورى زده بود ! وقتى از او سوال شد كه چرا چنين كردى? مرد گفت : من کاری جز شرط عشق را به جا نیاوردم ! حکایت @hkaitb