مباحث دینی مستفاد از قرآن واحادیث پست شماره ۱۰ وسعت علم الهی قرآن وعنده مفاتیح الغیب لایعلمها الا هو ویعلم ما فی البر والبحر وما تسقط من ورقه الا یعلمها ولا حبه فی ظلمات الارض ولا رطب ولا یابس الا فی گتاب مبین . (انعام ۵۹) ترجمه : وکلید های غیب فقط نزد اوست ، وکسی آنها را جز او نمی داند ، وبه آنچه در خشکی ودریاست ، آگاه است ، وهیچ برگی نمی افتد مگر آن که آن را می‌داند ، وهیچ دانه ای در تاریکی های زمین ، وهیچ تر وخشکی نیست مگر آن که در کتابی روشن (ثبت ) است توضیح : آیه ی فوق گستره علم الهی را تبیین می نماید وشامل ریز ودرشت ، پنهان وپیدای وقایع جهان هستی می گردد . خداوند در قرآن بار ها تاکید نموده است که علم غیب مختص ذات اوست وتنها بخشی از آن را به بندگان خاص خود عطا نموده است . مقصود از علم غيب ، آگاهی ودانش نسبت به هر آن چیزی است که با حس ودرک آدمی فهمیده نمی شود . مراد از کتاب مبین نیز صفحه ی علم الهی یا همان ام الکتاب است که در آن احوال یکایک موجودات جهان قبل از خلقت وپس از آن ثبت واحصاء گردیده است . حدیث : امام باقر (ع) آن لله لعلما لا یعلمه غیره وعلما یعلمه ملائکته المقربون وانبیائه المرسلون ونحن نعلمه (توحید صدوق ص۱۴۸ح۱۵) ادامه دارد