باسلام سلاح اجتماعی، جدیدترین و مخرب ترین جنگ‌افزار آمریکا جنگ‌افزار یا سلاح در هر زمان با توجه به ابزار و سطح دانش وتکنولوژی روز ابداع شده که لازم است به معرفی جدیدترین سلاح مورد استفاده توسط انسان پرداخته شود. برای درک تحلیل زیر ابتدا باید تحلیل ایران زمین سوخته یا تربیت جوکر ایرانی را مطالعه کرده باشید. در زمان مطالعه و تحقیق جهت استفاده در تحلیل جوکر ایرانی به اتفاق های به ظاهر نقض برخورد کردم که به دفعات مختلف استفاده شده بود و از نظر منطقی قابل توضیح نبود.اما پس از آنکه به بررسی اعتراضات در کشورهای مختلف پرداختم به یک هارمونی کلی و ثابت در همه آنها رسیدم که در واقع ساختار  پروژه ای جدید و مخرب را نشان می دهد. هنگامی که یک کشور به کشور دیگری حمله می‌کند شروع به زدن زیرساخت های شهرهای هدف می کند. یعنی با یک موشک چند میلیون دلاری یک ساختمان چند هزار دلاری نابود می‌شود. موشک(سلاح) در اینجا عامل تخریب کننده اما هزینه‌زای ماجراست. اما اگر دشمن همین خسارت را توسط عامل یا عوامل دیگری انجام دهد آیا می شود آنها را سلاح نامید؟ تعریف عمومی سلاح: به وسیله ای می‌گویند که برای کشتن یا تخریب کردن استفاده شود. حال اگر کشوری بتواند افراد و شهروندان یک جامعه را در راستای اهداف خود برای کشتن یا تخریب بکار گیرد آیا می‌توان گفت که دشمن از این شهروندان بعنوان سلاح استفاده کرده؟ سلاحی با اراده و هوش! هوشی بالاتر از هر هوش مصنوعی که تاکنون ساخته شده. سلاح اجتماعی به مجموعه ابزارهایی که یک کشور توسط آن با تغییر و شکست هنجار های یک جامعه و تزریق احساسات کاذب یک فرد یا شهروند یا گروهی از افراد را به یک سلاح جهت تخریب و ایجاد خسارت تبدیل کند، می گویند. در اصل پروژه تربیت جوکر یا سلاح اجتماعی است که نتیجه آن تخریب زیرساخت هاست یا ساختمان های شهری و کشتن مردم عادی و در اصل نابودی شهروندان آلوده شده به این سلاح است. همانگونه که با تغییرات مختلف جزئی می‌توان یک موشک زمین به هوا را به موشک هوا به هوا تبدیل کرد، براحتی با تغییرات اِلِمان های اولیه می‌توان سلاح های مختلف اجتماعی را بر اساس بنیه فرهنگی کشور هدف و ابزارهای در دسترس در آنجا بدست آورد. همانگونه که برای ساخت یک کلاشینکف باید از ابزار ها و مواد اولیه مختلف استفاده کرد برای ساخت و فعال کردن یک سلاح اجتماعی نیاز به استفاده از ابزارهای مختلف می باشد که در ادامه به آن اشاره ای کوتاه و مختصر می‌کنیم. ‌۱-رسانه (شامل رسانه های اجتماعی، سینما، بازی های رایانه ای و...) ٢-بحران های اقتصادی (در پس زمینه هر نوع سلاح اجتماعی یک بحران یا حتی ترس از بحران مالی به وضوح قابل مشاهده است، مثلا در چین به کارگران این فکر القا شده است که در صورت ادامه محدودیت های کرونایی، حقوق کارگران قطع خواهد شد (ترس از بحران اقتصادی) و اخراج آنها از خوابگاه‌هایشان (اشاره به بحران امنیتی) ٣-بحران امنیتی در سطوح مختلف برای گرفتن نتايج مختلف ۴-بحران های روحی و روانی فردی ۵-در آخر بحران اجتماعی مانند گسل های قومیتی یا مذهبی و یا بزرگ کردن تبعیض ها در جامعه و... توجه داشته باشید که حتما لازم نیست چنین بحران هایی در واقعیت وجود داشته باشد، بلکه کافی است توسط رسانه این بحران در ذهن جامعه هدف که پایه اصلی یا مواد اولیه سلاح اجتماعی است، شکل بگيرد سلاح توهم یا ترس یا از همه بدتر اضطراب. این بحران ها بر روی روح و روان فرد نقش می‌بندد. جهت ساخت یک سلاح اجتماعی باید به مجموعه ای از عوامل فوق دسترسی داشت و به ترکیب مناسب برای گرفتن بیشترین بازخورد، از آنها استفاده کرد. به عنوان مثال آمریکا برای اولین بار پروژه جوکرها را در سال 2019 در کره جنوبی اجرا کرد. در آن سال با استفاده از بحران جهانی کرونا شرایط لازم برای تست یک سلاح اجتماعی را در مقیاس بزرگ یعنی در یک کشور بدست آورد. جامعه هدف دانشجویان بودند و خود هدف پروژه ترغیب آنها به یک نافرمانی مدنی آن هم در جامعه کره که تخریب اموال عمومی و حمله به نیروی پلیس، در نظر گرفته شد(تا این حد موفق شدند). بعلت بحران کرونا شرایط بحران های روانی و اقتصادی و اجتماعی در جامعه دانشجویان سئول آماده بود با کمک ابزار رسانه توهم بحران اقتصادی در آینده به این جامعه تزریق شد و بعد از آن با کمک لیدر های میدانی میزان زیادی از احساسات فردی از جمله خشم به افراد انتقال پیدا کرد و آنها برخلاف اعتراضات گذشته اینبار با یک قبح شکنی برخلاف عقل سلیم و فرهنگ اطاعت پذیری جامعه کره به نیروی پلیس حمله کرده و به اموال عمومی آسیب زدند. ادامه دارد...