همیشه فکر میکردم
دلتنگی سختترین حس دنیاست اما خب یک چیزی هست که میتواند از آن هم بدتر باشد.
غربت!
نه از بُعد مکان و زمان.
بلکه حس غربت درون روح و جسم خودت.
وقتی دیگر نه خودت و نه هیچکس برایت
وطن نمیشود.
این سختترین حس عالم است.
و احساسات لعنتیاند. درست مثل انرژی که هیچوقت از بین نمیرود و فقط از نوعی به نوع دیگر تبدیل میشود، حسها هم تا ابد بیخ ریشت میمانند.
راستی غربت توی تنِ آدمها بعد از مدتی به چه تبدیل میشود؟
پ.ن: کاش احساسات دیگر از اصل بقای انرژی پیروی نمیکردند!
@hofreee