به یک مادر که بیست و چهار ساعته در خدمت بچه‌هایش هست، نگویید: _ صبح تا شب خونه نشستی چیکار میکنی که خسته‌ای؟ _ تو که همش خوابی! _ بخور و بخواب کارته الله نگهدارته! _ اگه مرد بودی چی می‌گفتی؟ _ انصافا بچه‌ها که کاریت ندارن! _ بچه‌داری کجاش سخته آخه؟ _ چته که افسرده شدی؟ _ خوشی زده زیر دلت‌ها! _ ما چی بگیم که ده تا بچه بزرگ کردیم؟ _ امان از این زنای نسل جدید! و.... بزرگ کردن یک بچه در حال حاضر با گذشته خیلی فرق کرده! امروزه فرزندپروری ظرافت‌هایی دارد که مسلما سال‌های قبل حرفی از آن‌ها نبود. به جای این حرف‌ها می‌توانید برای یک روز زحمت بچه‌ها را بکشید که هم مادری را تا عمق وجودتان درک کنید!( فقط ذره‌ای) یا اگر که در گذشته درک کردید، دوباره برایتان یادآوری شود. هم آن مادر بی‌نوا کمی خستگی درکند و رنگ آفتاب را ببیند! پ.ن: البته متاسفانه ما مادرها هیچ‌وقت برای یک روز تمام بچه‌هایمان را به کسی نمی‌سپاریم :)) @hofreee