🏴🏴قالَ رَجُلٌ لِلْحُسَينِ بنِ عَلِىٍّ عليهماالسلام: يَا ابْنَ رَسُولِ اللّه ِ اِنّا مِنْ شيعَتِكُمْ، 🏴🏴قالَ عليه السلام: اِتَّقِ اللّه َ! وَ لا تَدَّعِينَ شَيْئا يَقُولُ اللّه ُ لَكَ «كَذِبْتَ وَ فَجَرْتَ فى دَعْواكَ». 🏴إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلُمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَ دَغَلٍ. 🏴وَ لكِنْ قُلْ أنَا مِنْ مَواليكُمْ وَ مُحِبُّكُمْ. 🏴🏴مردى به مولانا حضرت امام حسين عليه السلام گفت:من، شيعه شما هستم. 🏴🏴امام علیه السلام فرمود: 🏴از خدا بترس! چيزى نگو كه خدا بگويد «دروغ گفتى و در ادعايت، گمراهى به خرج دادى». 🏴شيعه ما، كسى است كه قلبش از هر گونه شائبه و دغلكارى، پاك باشد. 🏴بنابراين، بگو: من، از دوستان و علاقه مندان شما هستم. بحارالانوار 68: 156. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴