🔴 ائمّه (علیهم السّلام) دائم در حال مبارزه بودند؛ مبارزهای ڪه روحش سیاسی بود.
🌺 امروز مصادف است با سالروز میلاد پر بركت يازدهمين ساربان كاروان امامت و هدايت، و سيزدهمين ميراثدار قافلهی عصمت، حضرت امام حسن عسكری (عليه السلام). از این رو بخشی از سخنان مقام معظّم رهبری را پیرامون آن بزرگوار ڪه در تاریخ 1380/6/30 ایراد شده است، تقدیم مینمایم:
✳️ « این بزرگواران، دائم در حال مبارزه بودند؛ مبارزهای ڪه روحش سیاسی بود. زیرا ڪسی هم ڪه در مسند حڪومت نشسته بود، مدّعی دین بود. او هم ظواهر دین را ملاحظه میڪرد. حتّی، گاهی اوقات نظر دینی امام را هم میپذیرفت. (مثل قضایایی ڪه در مورد «مأمون» شنیدهاید ڪه صریحاً نظر امام را قبول ڪرد.) یعنی ابایی نداشتند ڪه گاهی نظر فقهی را هم قبول ڪنند. چیزی ڪه موجب میشد این مبارزه و معارضه با اهل بیت وجود داشته باشد، این بود ڪه اهل بیت، خودشان را «امام» میدانستند. میگفتند: «ما امامیم».
حضرت باقر علیهالسّلام، در منی ڪه رفته بود، فرمود: «إِنَّ رَسُولَ اللهِ ڪانَ الْاِمامُ» و همه را یڪ به یڪ برشمرد تا به خودش رسید و فرمود: «من امامم.» اصلاً بزرگترین مبارزه علیه حڪّام همین بود. چون ڪسی ڪه حاڪم شده بود و خود را امام و پیشوا میدانست، میدید شواهد و قرائنی ڪه در امام لازم است، در حضرت هست و در او نیست و این موجود را برای حڪومت، خطرناڪ میشمرد؛ چون مدّعی است.
حڪّام، با این روح مبارزه میجنگیدند و ائمّه علیهمالسّلام هم مثل ڪوه ایستاده بودند. بدیهی است ڪه در این مبارزه، معارف، احڪام فقهی و خُلقیّات و اخلاقیّاتی ڪه ائمّه ترویج میڪردند، جای خود را دارد. تربیت شاگردِ بیشتر و ارتباطات شیعی، روزبهروز گستردهتر شد. شیعه را اینها نگهداشت. شما مرامی را در نظر بگیرید ڪه دویست و پنجاه سال علیه آن حڪومت شده است! اصلاً باید هیچ چیزیش نماند؛ باید بهڪل از بین برود؛ ولی شما ببینید الان دنیا چه خبر است و شیعه به ڪجا رسیده است!
این نڪته را باید در اشعاری ڪه دربارهی امام صادق، امام هادی و امام عسڪری علیهمالسّلام خوانده میشود، به خوبی دید. اینها مبارزه میڪردند و برای همین مبارزه هم جانشان را از دست دادند. راهی است ڪه رو به هدفی مشخّص ادامه دارد. »
🆔
@hojjatiye