ابوبکر: هؤُلاءِ الْمُسْلِمُونَ بَیْنی وَ بَیْنَکِ قَلَّدُونی ما تَقَلَّدْتُ، وَ بِاتِّفاقٍ مِنْهُمْ اَخَذْتُ ما اَخَذْتُ، غَیْرَ مَکابِرٍ وَ لا مُسْتَبِدٍّ وَ لا مُسْتَأْثِرٍ، وَ هُمْ بِذلِکَ شُهُودٌ ✍شاید بتوان لحظه‌ی شنیدنِ این عبارت را، دردناک‌ترین و تاریک‌ترین لحظه برای حضرت فاطمه(سلام‌الله‌علیها) در محاجّه با ابوبکر دانست، وقتی ابوبکر در مقابل منطق الهیِ حضرت(در مسأله غصب فدک) محکوم می‌شود، تلاش می‌کند ایشان را در مقابل مردم قرار می‌دهد(یعنی ناجوانمردانه‌ترین کار در مقابل باحیاترین انسان‌ها که نمی‌تواند رو در رو، مردم را محاکمه و توبیخ کند)، در مقابل رأی مردم، در مقابل مشتی دین به دنیافروش، در مقابل جماعت مسخ‌شده‌ای که گویی انسانیّت از سرزمین روحشان رخت بربسته، محافظه‌کارانِ خوش‌سابقه‌ی انصار و مهاجر که مظلومیت شریف‌ترین انسان را نظاره می‌کردند و فقط اشک می‌ریختند! اما شهامت دفاع از اهل‌بیت پیامبر و مخالفت با مجسمه‌ی انحراف نداشتند.. 🔸در این لحظه بود که حضرت رو به سوی مرقد مطهر پدرشان کردند برای شکایت از این جماعتِ همیشه‌ساکت... 🔹خطّ قراردادنِ عدالت‌خواهان در مقابل "رأی مردم" و سکوت و محافظه‌کاری خواص هنوز ادامه دارد... ✅صدای انقلاب را از اینجا بشنوید @hojre_enghelab