اندیشکده حکمرانی دینی
/بخش ششم 🔻هیچ نظامی به قیمت اضافه کردن آزادی، امنیت خودش را به خطر نمی‌اندازد. ✅حجت الاسلام والمسلمین سیدسجاد ایزدهی، رییس پژوهشکده نظام‌های اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه 🔺هیچ نظامی به قیمت اضافه کردن آزادی، امنیت خودش را به خطر نمی اندازد؛ مثلا در فرودگاه مردم را کاملا محدود و بازرسی می‌کنند؛ هر چیزی را نباید با خود به هواپیما بُرد، در داخل هواپیما باید کمربند را بست؛ همه اینها آزادی را محدود می کند به این خاطر که ضریب امنیت مردم، تامین شود. 🔺گاهی امنیت، امنیت سیاسی است. گاهی امنیت مالی و گاهی امنیت فرهنگی. مهم این است که نقاط ناامن این فضا را باید شناسایی کرد و به صورت موردی، جهت افزایش امنیت برخی آزادی ها را محدود کرد. 🔺در این صورت طبیعتا رضایتمندی هم حاصل می‌شود. در واقع رضایتمندی مردم وقتی تامین می شود که امنیت حداکثری و آزادی مناسب باشد نه آزادی حداکثری و امنیت نسبی. 🔺امروزه مخالفت ها بیش از اینکه مربوط به فضای حقیقی و عینی باشد، بیشتر در فضای مجازی است و اینکه چقدر این مخالفتها واقعی یا ساختگی است، محل تأمل است. 🔺گاهی مطلبی را در داخل و حتی از خارج کشور ترند می‌کنند و در جامعه منتشر می‌کنند و به گونه‌ای آن را مطرح می کنند که گویی همه مردم معترض و آماده آشوب هستند. 🔺در حالی که این جریان‌سازی را یک نفر یا عده ای معدود ایجاد می کنند. ایجاد شبهه در فضایی تاریک و بی‌سرپرست، راحت است و با ممزوج کردن بخشی از صدق و کذب، آن شبهه را در نگاه مخاطب واقعی جلوه می دهند؛ 🔺در حالی که فریبی بیش نبوده است. طبعا طرح حمایت از کاربران فضای مجازی برای محدود کردن برخورداری‌های مجاز و متعارف مردم نیست. 🔺محدود کردن و کنترل در جاهایی لازمه زندگی بشری است؛ مثلا شما نمی‌توانید با ماشین خودتان در هر جایی یا در هر وقتی بروید؛ مثلا در مسیر یک طرفه، در پیاده‌رو و ... . 🔺فلسفه وضع قانون برای جلوگیری از بروز هرج و مرج است. حالا اگر این طرح ضمن بهره‌مندی از ظرفیت‌های مفید مانع از سوء استفاده و هرج و مرج شود، به نحوی که جامعه ما و خانواده ما را امن‌تر کند، خوب و لازم است 🔺زیرا با آزادی‌های نامشروع و فسادبرانگیز مقابله می‌کند؛ ولی اگر این طرح فقط به معنای محدود کردن و کنترل باشد نه موثر و نه عملی است. ➡️https://t.me/hokmrani_dini ➡️https://twitter.com/hokmrani_dini 🆔 @hokmrani_dini
1 مشاهده