/ بخش پنجم 🔰آمارهای ظاهری درباره وضعیت تدیّن جامعه و تاثیرگذاری فضای مجازی، دقیق نیست 🎙حسین حسنی پژوهشگر دفتر مطالعات فضای مجازی، پژوهشگر و منتقد سینما و دبیر سایت مشاورفیلم 🔹لازم است نکته ظریفی را در گوشه ذهن داشته باشیم و آن این است که ارزیابی جامعه از حیث تدیّن و وفاداری به ارزش‌ها، کاری چند لایه و به اصطلاح زیرمتنی بوده بلکه بیشتر مربوط به بطن و لایه‌های زیرین جامعه است، نباید مرعوب ظواهر شویم. 🔹وقتی به جامعه نگاه می‌کنیم برخی تظاهرهای اجتماعی نباید ما را گمراه کند. این نوع آمارگیری ظاهری نادرست است. این روش‌هایی که از دور در مورد تأثیر فضای مجازی مطرح می شود، چندان دقیق نیستند و بلکه گمراه کننده هم هستند. 🔹دغدغه‌ طرح حمایت از کاربران فضای مجازی از قبل‌ها بوده اما به صورت طرح، اولین نسخه در سال ۹۷ شکل گرفت. این طرح که هم اکنون روی سایت مجلس موجود است، طوری بود که تیم تهیه‌کننده هم از آن دفاع نکرد. از مشکلات مهم در آن افراط عجیب در امنیتی و پلیسی کردن فضا بود. 🔹مثلاً در ماده‌ای از این طرح، آمده بود که ایجاد هر گونه کانال و گروه در پیام‌رسان‌ها باید با اخذ مجوز از نهادهای مربوطه باشد!. در ویرایش بعدی که سال ۹۹ منتشر شد نگاه‌های امنیتی را تعدیل کرده بودند. اما کلیت همان بود و نگاه به فضای مجازی به مثابه گرفتاری و پذیرش آن از سر ناچاری بود 🔹اشکال مهم دیگر این بود که طراحان، اقتضائات فضای مجازی مثل فضاهای کسب و کار یا ضرورت‌های روابط بین ملتها را درک نکرده بودند. 🔹بعد از اینکه این طرح هم به خاطر مشکلاتش عملاً از دستور کار مجلس خارج شد، وزارت ارتباطات در همان سال ۹۹ طرح دیگری را ارایه کرد؛ نویسندگان این طرح اختیارات قضایی را از قوه سلب کرده بودند و به خود داده بودند. این طرح هم به علت غلط‌های فاحشی که داشت اساساً مطرح نشد. 🔹در اواخر سال گذشته تیم دیگری از بدنه‌ مرکز ملی، که منتقد تیم قبل بودند طرح دیگری نوشتند که نهایتاً تا امروز به نام طرح حمایت از حقوق کاربران در فضای مجازی در جریان است. ➡️https://t.me/hokmrani_dini ➡️https://twitter.com/hokmrani_dini 🆔 @hokmrani_dini