هاتوری هانزو 服部半蔵 متولد ۱۵۴۲ و وفات ۱۵۹۶ را شاید بتوان پرآوازه ‌ترین شمشیرساز و استاد هنرهای رزمی ژاپنی تا به امروز نامید. از زندگی وی داستان‌های زیادی روایت شده‌است که بیشتر مبنایی تخیلی دارند، در این داستان‌های حماسی وی رییس گروه بسیار معروفی از نینجاهای ژاپنی بوده که برای مردم فقیر می‌جنگیدند هاتوری هانزو در حوالی 1542 در استانMikawa در یک خانواده نینجا در منطقه ایگا متولد شد. او در پی رشد خانواده و گروه هاتوری برامد و همچنین به مقام جونین در گروه هاتوری رسید - گروهی که به یکی از گروه های مهم بین " ایگا ریو نینپو " تبدیل شد. او يك رهبر بزرگ و يك سازمان دهنده زيرك بود و زماني كه اوياسو دولت فئودال خود را در ادو (edo) برقرار كرد. در تاریخ ژاپن ، هاتوری را بیشتر به علت کمک و وقف کردن خود به شوگون ایاسو توکوگاوا ، به وجود آورنده (حکومت) توکوگاوا شوگونته که ژاپن را بین سال های 1603 تا 1867 اداره کرد ، می شناسند. او یک شمشیر باز فوق العاده ماهر و برای خاطر خداوند بود.در کوه های محیط Iga موسسه های بزرگی برای آموزش مهارت های نظامی بود. در حقیقت هاتوری هانزو فرمانده تاکتیک های نینجا شوگون و مشاور نظامی ارشد او بود .در بوهبوحه جنگ سويل (civil) که یکی از مهمترین جنگ های زاپنی ها بود هزاران نينجا در هر دو منطقه كوگا و اويگا وجود داشتند . بواسطه ارتباطات خويشاوندان و منافع ناحيه اي ائتلافي ميان اين نينجاها شكل گرفت . نينجا ها طي دوران جبارانه پاياني عصر موروماچي (muromachi) به طور كامل توسط دايميو (daimyo) (يكي از اشراف فئودال) به خدمت گرفته شدند. اين روش در سراسر كشور رواج يافت. به عنوان يك حقيقت بعد از اينكه كوگا و ايگا توسط ادانوبوناگا (odanobunaga) يكي از اربابان جنگي پر قدرت آن زمان فتح شد نينجاهاي زيادي بودند كه ميخواستند زير نظر يك دايميوي ويژه داخلي فعاليت داشته باشند . هاتوري هانزو (hattori hanzo) يكي از خدمتكاران توكوگاواياسو (tokugawaheyasu) طي دوران جنگي سويل بود كه هنوز در توكيو از او ياد مي شود هانزو را در مقر حکومتش در دروازه عقبی قلعه ادو به کار گرفت مقر حکومت درگوشه سمت راست جاده ای که به یاماناشی (yamanashi) ختم میشد قرار داشت . ایاسو هانزو را به عنوان محافظ دروازه منسوب کرد . هرچند که دیگر اثری از قلعه ذکر شده وجود ندارد ولی امروزه ناحیه ای که قلعه در آن قرار داشت ناحیه هانزومون (hanzomon) نامیده می شود . بعد از آنکه دولت ادو (edo) مستحکم و قوی شد دیگر نیازی به ادامه دست به دست شدن میراث نینجا و آموزش محارتها به صورت ویژهو موروثی نبود . به تدریج با تولد هر نسل جدید محو و محوتر شد . هنر نینجوتسو که در سرزمین کوهستانی سوزوکامتولد شده و طی جنگ سویل توسعه یافته بود در دوره صلح ادو (edo) محکوم به محو شدن بود.