نینجوتسو هنر رزمی ژاپنی بوده که معنای لغوی آن "حرکت پنهانی" است و در آن استراتژی ها و تکنیک های مبارزات نامتعارف و چریکی و روش های پنهان کاری آموزش داده می شود. ازجمله خصوصیات برجسته نینجوتسو می توان به این اشاره کرد که بدن و جسم پایگاه فکر و اندیشه اند و کالبد انسان را آموزش می دهد تا با آن روح را بسازد. اصول اولیه و اجرای تکنیک ها در نینجوتسو نیازمند داشتن سرعت، تعادل، تمرکز، قدرت و تنظیم زمان تنفس و کنترل آن می باشد.. تاریخچه نینجوتسو داستان های متعددی در مورد پیشینه نینجوتسو و نحوه بوجود آمدن آن وجود دارد. بر اساس افسانه های ژاپنی نینجاها از نسل "ژانگ یان" که دارای بدنی بود که نصف آن انسان و نصف دیگرش کلاغ بود. تکامل نینجوتسو در بین قرن 6 تا 9 میلادی در ژاپن روی داد. "سان تزو" که اثر کلاسیک نظامی چینی بوده و در سده 5 پیش از میلاد نوشته شده از منابع اصلی نینجاها برای تکامل آن به شمار می رفت. این کتاب در قرن 6 میلادی وارد ژاپن شده و بطور دقیق بوسیله دربار سلطنتی مورد برسی قرار گرفت. تقریبا در همان دوران بودیسم نیز وارد ژاپن شد. پیشینیان نینجا به علت گرایشی که به بودیسم داشتند یاغی نامیده می شدند. در آن دوران درگیری های متعددی بین هواداران بودیسم و پیروان مذهب ملی ژاپنی ها در جریان بود. این گروه های یاغی که بعدا "یامابوشی" نامیده می شدند جهت دفاع از خود تمرین هنرهای رزمی و استراتژی های نظامی را با ترس روانی و قدرت های اسرار آمیز ترکیب کردند. در پایان قرن 9 امپراتوری تانگ در چین رو به زوال رفته و در سال 907 به طور کامل سقوط کرد. این سقوط باعث شد که چین برای بیش از 50 سال در هرج و مرج باقی بماند. به همین جهت تعدادی از فرماندهان نظامی چین به ژاپن رفتند و تکنیک ها و نظریات جنگی شان را با خود به آن جزیره بردند. در دهه 1020 میلادی هم راهبان بودایی چین وارد ژاپن شده و دانش پزشکی و نظریات جنگی شان را که بیشتر آن از هند نشات گرفته بود و در تبت و نقاط مختلف چین تکامل پیدا کرده بود به ژاپن برده و روش های شان را به راهبان جنگجوی ژاپنی و اولین طوایف نینجا در ژاپن آموختند. سامورایی ها وفاداری و شرافت را به هر چیزی اولویت می دادند. بوشیدو که سیستم رزمی آنها بود بسیار اصیل و منسجم بود ولی با این وجود روش های جنگی آنها همیشه کارآمد نبود. برتری نینجاها درست در همین مساله بود، نینجاها انجام ماموریت به هر شکل ممکن را مقدم می داشتند. از نظر سامورایی ها حمله ناگهانی، مسموم کردن، فریب و جاسوسی کاری ناجوانمردانه بود اما اینها اصول اساسی نینجاها به شمار می آمدند. بزرگ ترین تجمع نینجاها در 3 نوامبر سال 1581 میلادی روی داد. در آن روز "نوبونگا" که قدرتمندترین رهبر نینجاها به حساب می آمد ارتشی 40 هزار نفره را در برابر حدود 40 هزار نینجا که کنترل ایالت ایگا را در اختیار داشتند رهبری کرد. نبردی که در آن تعداد اندکی از نینجاهای ایگا در آن زنده ماندند. از آن پس، نینجاها توانستند با سازمان منسجمی که درست کرده بودند قدرت پلیسی مطلق را در ادو (که همان توکیوی امروزی است) و دیگر شهرهای ژاپن در دست بگیرند. اصول اولیه نینجا ازجمله اصول مهم نینجاها نیرنگ و شبیخون بود. آنها به گونه ای رفتار می کردند تا بتوانند دشمن را به گونه ای فریب دهند که نتواند محاسبات و تصمیم گیری درستی انجام دهد. آنها همیشه تلاش می کردند که از تقدم و برتری دشمن جلوگیری کنند. نینجاها در هنگامیکه دشمن آماده نبود حمله می کردند و دشمن را تحت تاثیر قرار می دادند. اکثر نینجاها ترجیح می دهند به تنهایی وارد عمل شوند ولی در بعضی از شرایط به صورت گروهی کار می کنند. ترفندهایی که روش های خارق العاده نینجاها بر اساس آن شکل می گرفت به 3 دسته زیر تقسیم می شدند: - نفوذ کردن به دشمن - نامرئی شدن در برابر دشمن - گریخن از دشمن @honar_ninjutsu2