جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الآخره درست است که اعمال زیادی برای ماه رجب وارد شده، ولی ما بیشتر با «یا من أرجوه» انس گرفته‌ایم و به عطر عطا و احسانی که از این دعا به مشام می‌رسد، خو کرده‌ایم. با این حال، وسط خواندن آن فقره‌هایی که فقر ما را فریاد می‌زد، خوددرگیری‌های ذهنم ول نمی‌کرد که: «حالا قبول! خدا خیلی مهربونه و به کسایی هم که چیزی ازش نمی‌خوان و حتی قبولش ندارن، عطا می‌کنه. ولی مگه می‌شه جمیع خیر الدنیا و جمیع خیر الآخره رو خواست؟! همه‌ی خیرها؟! چه خبره؟ می‌دونی چقدر خیر و خوبی و اوصاف حمیده و درجات قرب وجود داره؟! واقعا ممکنه که آدم همه‌ی این‌ها رو بخواد؟! این‌همه رو صاحب بشه؟!» آن اول‌ها بی‌خیال این سوال می‌شدم و خودم را به تضرع زیبایی که در آخر دعا تعبیه شده بود، مشغول می‌کردم و دست به محاسن می‌شدم.  بعدها «جامعه‌ی کبیره» بود که به کمکم آمد. آن‌جا که حضرت هادی داشت رابطه‌ی پدران و پسرانش را با «خیر» توضیح می‌داد: «إن ذُکِر *الخیر* کنتم اوله و اصله و فرعه و معدنه و مأواه و منتهاه، اگر یادی از خیر و خوبی به میان آید، شما اول و ریشه و شاخه و سرچشمه و جای‌گاه و پایان آن هستید.» انگار کلماتِ این زیارت، انگشت اشاره‌شان را به سمت شما گرفته بودند تا معلوم شود «جمیع خیر دنیا و آخرت» در کجا جمع شده. حقش هم همین است که این همه کثرت به وحدت برسد اما نه در ذهن و انتزاع ما؛ که در واقعیت و عینیت. یعنی نظم و نظام حکم می‌کند که همه‌ی خوبی‌ها به یک محور و یک نقطه‌ی واحد بازگردند... ما هر روزِ ماه رجب و هر روزِ هر ماهِ دیگری، باید شما را بخواهیم که «جمیع خیر» هستید و مظهر اراده‌ی خدا. اما اراده‌ی خدا در یک فضای رها و بی‌بلا جاری نمی‌شود، چون ائمّه‌ی کفر و سران نفاق هم اراده‌ی خودشان را در این عالَم جریان داده‌اند و میلیاردها انسان و دهها امّت را دور خودشان جمع کرده‌اند و «جمیع شر الدنیا و الآخره» را حول یک محور، به وحدت رسانده‌اند. به همین خاطر، برنامه‌ی اصلیِ «دعائم الاخیار» این است که به «محور شرارت» ضربه بزنند؛ یعنی موج خیری که از دریای وجود شما بر می‌خیزد، کاری ندارد جز این‌که هر چند وقت یکبار، اردوگاه الحاد و التقاط را یک قدم عقب براند تا دستگاه ایمان یک گام به جلو بردارد و مومنین بزرگ‌تر و بالغ‌تر شوند. این وسط، هر کس خودش را در مسیر این موج قرار بدهد، در حمله به «مراکز تولیدِ شرور» با شما همراه شده و رنگِ «جمیع خیر» گرفته. بنا به: « *خیرک* مبذول للطالبین» که در دعاهای ماه #رجب آمده،  کسانی به این مقام می‌رسند که طالبِ شما باشند و نترسند و بخواهند که در این درگیری سهمی داشته باشند و بلا و مصیبت‌های آن را به جان بخرند.  ولی ما که طالب نبوده‌ایم، باید فکر کنیم به همه‌ی رجب‌ها و شعبان‌ها و رمضان‌هایی که هدر داده‌ایم و تمام ادعیه‌ی این ماه‌ها که حفظ‌شان بوده‌ایم اما حیف‌شان کرده‌ایم و به شب قدری که نزدیک است؛ شبی که شما در آن، دست اهل طلب را می‌گیرید... ✔️پی‌نوشت: "جاهلیّتِ امروز، در روح و معنا، همان جاهلیّت دوران پیغمبر است؛ البتّه با ابزارهای جدید، با شاکله‌ی جدید، با تدابیر جدید. این [وضعیّت‌] یک وظیفه‌ای را بر عهده‌ی همه‌ی مسلمانها و بر همه‌ی امّت اسلامی مسلّم می‌کند و متحتّم می‌کند؛ وظیفه وظیفه‌ی *مقابله* است...  و این حرکت امّت اسلامی... با تشکیل نظام جمهوری اسلامی در دنیا آغاز شده است ... نصرت اسلام و نصرت مسلمین در نهایت قطعی است، منتها ما وظیفه‌ای داریم... هرکدام به وظیفه‌ی خودشان عمل کردند، پیش خدای متعال مأجورند، عمل هم نکنند «فَسَوفَ یَأتِی اللهُ بِقَومٍ یُحِبُّهُم وَ یُحِبُّونَه»، بار خدا زمین نخواهد ماند، این راه ادامه پیدا خواهد کرد. امیدواریم ان‌شاءالله ما جزو کسانی باشیم که این بار را هرگز بر زمین نگذاریم". (سید علی خامنه‌ای ۱۳۹۵/۲/۱۶) ✍ حجت الاسلام محمدصادق حیدری ✅https://eitaa.com/HossiniehAndisheh #کانال_هنر_تبیین #نهضت_آگاه‌سازی_و_مطالبه_گری @honaretabyin