حسين جان ، هر وقت من تابوت شهيدي را روي دوش مردم مي ديدم احساس حقارت و حسادت مي كردم.
البته از بعد مثبت به خودم وعده مي دادم كه روزي قسمت من شهادت بشود. سر قبر هر شهيدي كه مي رسيدم با او نجوا مي كردم و از او مي خواستم و او را قسم مي دادم كه دعا كنند تا شهادت نصيب من هم بشود.
و حال با اذن خداي متعال و حضرت ولي عصـر (عج ) وصيت خودم را در ۲ بخش اجتماعي و خانــواده مي نويسم :
اول از اجتمــاع مي نويسم . تا آنجايي كه به ذهنم خطور مي كند به كسي بدهكـاري مادي ندارم و قرضي به گردنم نيست . اما بدهكاري معنــوي من بي نهايت است. از همه دوستان ، آشنايان ، همكاران و هم محلي ها مي خواهم كه اگر ديني به گردن من دارند ، اگر كسور يا قصور يا اصطحكاكي از من ديدند اعتراف مي كنم كه تقصير گناه از من بود و به بزرگواري خودشان بنده را مورد عفو و گذشت قرار دهند و اگر طلب مادي دارند به خانواده بنده مراجعه كنند .
از همه شما مي خواهم كه هرگاه ياد و نام من در ذهن شما خطور كرد يك صلوات و حمـد و سوره برايـم هديـه كنيد و در صورت امكـان يك روز نمـاز و روزه برايم بجـاي آوريد.
از اهالي محتـرم محل خواهانم كـه كما في سابق اين شعور فاطمي و حسيني آنها در ايام فاطميه و يادواره شهدا و دهه محرم تداوم داشته باشد؛ چرا كه با اين حركت خودجوش زندگي خود را با حب اهل بيت (علیهم السلام) گره زديد و قيامت خود را بيمه كرديد.
مبادا روزي شود كه ياد و نام شهدا از كوچه ها محو شود و در محافل فراموش شود.
پيرو خط مبارك ولايت فقيه باشيد و خداي متعال را بخاطر اين نعمت بزرگ شاكر باشيد كه چه بسا اگر نعمت بزرگ ولايت نبود مشخص نبود كه چه مصيبتي برسر ما و نواميس ما مي آمد. اختلاف و تفرقه را كنار بگذاريد و دنبال وحدت باشيد.
خود را مسافر قيامت بدانيد نه ساكن دنيا. به دنياي فاني دل مبنديد و در فكر آخرت باشيد . اگر مسلماني در زندگي مشكلي داشت به ياريش بشتابيد و از تجملات زندگي پرهيز كنيد .
به فرموده امام راحل مسجد سنگر است و از شما مي خواهم عاجزانه مي خواهم كه اين سنگر الهي را خالي يا خلوت نكنيد.
از همكاران محترم مي خواهم كه قدر اين لباس و سازمان را بدانند و يك روز را با تامل در مورد سپاه فكر كنند كه خداوند چه نعمت بزرگي را شامل حال آنها نمود . مبادا روزي با حركات و رفتار خود عامل خدشه دار شدن اين نهاد مقدس شوند. مبادا كاري كنيد كه مردم از سپاه دلسرد شوند. هرچند گاهي اوقات در سپاه كار به كاردان سپرده نمي شود و جناح بازي در سپاه در حال رشد سريع است و مسئولين امر سليقه اي عمل مي كنند و غافل از اينكه فرداي محشر در محضر شهدا بايد جوابگو باشند و خون شهدا براي آنها فقط يك شعار شده و اميدوارم كه از عاقبت كارشان غافل نباشند.
در بعضي از محافل فرهنگي و مذهبي و يادواره شهدا با توجه به اينكه با نام اهل بيت (ع) برگزار مي شود ولي از سوي بعضي افراد رنگ و بوي ريا مشاهده مي شود و البته مردم هم كاملا به احوال آنها آشنايي دارند . ملت ايران بلكه جهان اسلام زماني پيروز خواهيد شد كه تحت فرماندهي حضرت آيت الله خامنه اي باشيد و زماني كه از اين مراد و مقتداي خود فاصله گرفتيد شكست خود را در آغوش بگيريد.
برادران و خواهران ، بدانيد كه من با فكر باز و عقلي سالم و در صحت و سلامت كامل و بدون هيچ گونه اجباري راه خود را انتخاب نمودم و اگر توفيق شهادت نصيبم شد دوست دارم با لباس سبز و مقدس پاسداري و بدون كفن و بدون غسل دفن شوم چرا كه فرداي محشر پيش اربابم و مولايم حسين (ع) شرمنده نباشم.
بگذاريد دستانم از تابوت بيرون باشد تا دشمنان بدانند كه من شهادت را در آغوش گرفتم و با دست خالي رفتم و از دار دنيا چيزي با خودم نبردم و در پايان از شما عاجزانه تقاضا دارم كه اين شاگرد تنبل سپاه پاسداران را مورد عفو و گذشت خود قرار دهيد و بدانيد كه همواره به دعاي خير شما محتاجم و مرا از دعاي خير خود بي بهره نسازيد.
و اما خانواده عزيز و محترم :
پدر جان و مادر جان ، نمي دانم چگونه از زحمات شما تقدير و تشكر كنم و چگونه عذرخواهي كنم به يقين مي دانم كه در اين دنياي فاني از عهده چنين امر مهمي عاجزم. اما اگر فرداي قيامت بعنوان شهيد وارد عرصه محشر شدم آنقدر مي چرخم تا شما را پيدا كنم و پيش خداي متعال براي شما شفاعت مي كنم . پدرم بهترين هديه براي من صبر و بردباري توست. اگر خبر شهادت مرا شنيدي به ياد جـوان امام حسيـن (ع) باش و گريـه نكن چـرا كه مولاي من ولي عصـر آقا امام زمان (عجل الله تعالی ) با گريه پدران شهيد شايد داغ عاشورا برايش زنده شود.