خطبه ۱۹۲ نهج البلاغه از سخنان آن حضرت است: این سخن را به هنگام دفن سرور زنان جهان حضرت فاطمه علیهاسلام گفت؛ گویى با پیامبر صلّى اللّه علیه وآله بر سر قبرش درد دل مى کرد. اى رسول خدا، از من و دخترت بر تو سلام باد که در جوار تو آمد، و به سرعت به تو ملحق شد. اى رسول حق، از دورى دختر برگزیده ات شکیبایى ام کم شد، و طاقتم از دست رفت، ... راستى که امانت بازگردانده شد، و گروگان دریافت گردید. اما غصه من ابدى است، و شبم قرین بیدارى است تازمانى که خداوند براى من جایگاهى راکه تو درآن اقامت دارى اختیار کند. به زودى دخترت از همدستى امت براى ستم بر او به تو خبر خواهد داد، در پرسیدن از او اصرار کن، و خبر اوضاع را از او بخواه; در حالى که بین ما و تو فاصله زیادى نشده و زمانه از یادت خالى نگشته این همه ستم به ما شد. به هر دو نفر شما سلام باد سلام وداع کننده نه سلام رنجیده خاطر دلتنگ. #حوزه_یک_حضرت_قائم_ارواحنا_فداه @hooze1