همه خوابــــند و ظــــرفــــها بیـــــدار تا که دستی به رویشـان بِکِـــــشم خانه،بی‌نظم و فرشــــها ،دَرهَــــم! شانه ای کو به مویِشان بِکشـــم؟ بچه‌ها،خواب!...کار،بیدار است! کار، با من،همیشه همراه است! مثلِ اشـــــــعارِ سَــــرزده - یکــــــسَر- پیـــــش می‌آید و بزَنــــگـــــــاه است! کارِ خانـــــــــه، تمــــــام شد امشب! هدیــــه شد اَجرِ آن ،به مادرمان! ❁که همین(ظرف شستنِ‌ساده)، شُســـــته گَردِ گنـــــــاه را از جـــــــان دفتـــــــــرِ کارهـــــــای امـــــشب هم، مُـــــــهــــرِ تشـــــــویقِ آفـــــرین دارد! بندگــــــی،مـــــادری و هــــمســــریَم شــــــعرِ نــــابی در آســـتیـــــن دارد خـــــــــواب، آمــــــد!خـــیالها بروند! تا دل از دغــدغه رهــــــا باشــــــد! نیمه-شب،میپَرَم!...سَرَک بکشم که پتــــــو روی بچـــــه هــــــا باشـــد! تجــــربه گفـــــته خواب هم باشم، فکـــــر از سَــــــر نمـــــی‌رود بیرون! مــــــــثـــــــلاً داغِ غــــــــزه و لبـــــــنان! مـــــــــثــــــلاً محوِ کامــــــــلِ صهیون! صبـح و شب ،مادرانه مشغولم! خانــــــه ام نذرِ عتــــرت و قــــرآن! که مــــــگر باشـــم آخـــــرِ سَـــــر از مادرانِ حماســــــه ســـــازِ جــــهان مادرانِ اثــــر گـــذار و بــــــصیر! بابصیرت،شجاع و احساسی! راهشان:محوِ کامل صهــیون! نامشان:چون شهیده کرباسی ❥شعر دکتر#عارفه_دهقانی(مادر۴فرزند)