خوب وقتی که ابوبکر ترسید و آیه قرآن نازل شد إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنا». که پیامبر فرمود نترس خدا با ماست اما این پایان کار نبود و ترس و اضطراب یار غار ادامه دار بود از خود قرآن دلیل می‌آوریم فعل مضارع دلالت بر استمرار دارد آیه قرآن می‌فرماید اذ یقول لصاحبه یَقولُ فعل مضارع است و دلالت بر استمرار دارد یعنی پیامبرخدا مدام تکرار می‌کرد که ای بابا نترس خدا با ماست یعنی این جمله طبق آیه قرآن مدام تکرار می‌شود هر چه پیامبر می‌فرماید نترس خدا با ماست باز هم‌ اطمینان پیدا نمی‌کند پس این اولین آیه که اثبات می‌کند یار غار بودن نه اینکه فضيلت محسوب نمی‌شود بلکه باعث سرافکندگی است (به نظرتون میشد ابوبکر را پیامبر در بستر به جای خود می‌گذاشت؟ 😂)