غم مخور جانا در این عالم که عالم هیچ نیست/ نیست هستی جز دمی ناچیز و آن دم هیچ نیست. گر به واقع بنگری بینی که ملک لایزال/ ابتدا و انتهای هر دو عالم هیچ نیست. ملک الشعرای بهار