گریه بر امام حسین هم از این دست گریه‌هاست که توش حال خوب هست. حالی هست که غیر قابل توصیفه. اصلا شما دقت کنید هر جایی که شما یه حال عجیب پیدا میکنید که نمیتونید وصفش کنید، اشکتون جاری میشه مثلا اسم شما بعنوان رتبه یک کنکور درمیاد. اینجا آدم از ذوق شاید اشکش جاری بشه. چون اون حال خیلی خوب و غیرقابل وصفه یا مثلا از بانک بهتون خبر میدن، یه خونه برنده شدید. زار میزنیم اینجا. البته اگه الان اسممون برای وام هم دربیاد اشکمون جاری میشه، خونه پیشکش یا مثلا چندسال بچه‌دار نمیشدی با کلی تلاش و نذر نیاز میفهمی داری مامان، یا بابا میشی. اینا همه مثالهایی هست که شاید آدم، اشکش جاری بشه و گریه کنه. آیا این گریه از غم و غصه و افسردگیه؟ بعضیا همه این گریه‌ها رو ربط میدن به غم و غصه و میگن مردم ایران همش دنبال گریه هستن یا ربطش میدن به دین. که دین فقط دنبال عزا و گریه‌س. اصلا شما دقت کنید وقتی خیلی زیاد میخندی و خنده غیرقابل کنترل میشه، گریه‌ت میگیره. اینو چی میگی؟ این که اوج خنده‌س اصلا باید این بحث رو مطرح کرد مگه گریه بده؟ کی میگه خنده خوبه و گریه بده. واقعیت اینه که هم گریه و هم خنده نیازه و هردوش خوبه در حد خودش #حسین_دارابی👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0