صلّی اللّه علیك یا محمّد بن علیّ الباقر علیه السلام هم کربلا را دیده ای هم شام را تو مُردی به شام و پیر گشتی کربلا تو دیدی چو هجدهْ رأس را بر نیزه ها تو... از کودکیّ اَت گشته ای نوح بلا تو شد حُزنِ تو از ابتدای راه، سرمد جانم فدایت باقرِ آل محمّد بودی به بالینِ پدر، در کربلا زار از دردِ او اُفتاده بودت دردِ بسیار از داغِ بابایت شدی خیلی دل‌ْاَفگار قامت کشیدی با دلی خونین و غمبار اندازه‌ی حُزن تو بی‌قدر است و بی‌حد جانم فدایت باقرِ آل محمّد دیدی فَرَس آمد ولی زخمی شده یال همراه عمّه، پس دویدی سمت گودال دیدی شده ارباب عالَم، بی پر و بال دیدی که قاتل بُرد سر را رفتی از حال بیدار گشتی یک حرامی، عمّه را زد جانم فدایت باقرِ آل محمّد بابا بزرگِ توست بابای رقیّه هم ناله‌ی تو بوده آوای رقیّه شد پا به پایت زخم، پاهای رقیّه چون پای تو زد آبله پای رقیّه در آسمان، از داغتان زد بر سر، احمد جانم فدایت باقرِ آل محمّد هرکس وفادار است، از این غم، حزین است هر دم، برایش با غم ِ مهدی عجین است بهر دعای بر فرج، چلّه نشین است خونِ حسین بن علی، روی زمین است بهر تلافی حضرت مهدی می‌آید جانم فدایت باقرِ آل محمّد روز دعا، روز نُهِ ذِی الْحُجّه در پیش روزی که باشد حال نجوا با خدا بیش مُسلِم رود بر بام و دل‌ها بهر او ریش بهر حسین او گرید و نه از غم خویش مبدأ بُوَد امروز و عاشوراست مقصد جانم فدایت باقرِ آل محمّد @hoseiniye110