ای نشسته پای الطاف مدام‌ات خاص و عام سایه‌ی لطفت همیشه بر سر ما مستدام لحظه‌ای از ما قنوت مهربانت را مگیر مُلک هستی از نفس‌های شما دارد دوام کعبه توفیق طواف چشم‌هایت را نداشت کس نباشد هم‌مقام تو یقین در این مقام درک حجم غربتت در ظرف سامرا نبود زهر شد درد غریبی را مجدد التیام با اشاراتی غلامت با خبر شد از عطش ظرف آبی را مهیا کرد با سرعت غلام ضرب دید از ظرف، دندان‌های معصوم شما خواستی حاضر شود بالای بالینت امام خوش به‌ حالت عاقبت سیراب شد لب‌های تو خوش به حالت بی هیاهو شد نفس‌هایت تمام خوش به حالت همسر خوبی چو نرجس داشتی با حیا و با وفا و با صفا و بامرام خوش به حالت جسم پاکت بوریا لازم نشد از تو انگشتر نمی‌دیدند در دست عوام پیکرت سنگینی پای کسی را حس نکرد پیکرت را جابه‌جا کردند با صد احترام * * آه! جا دارد فلک از این مصیبت دق کند زینب کبرا کجا و مجلس و بزم حرام ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e