روزی جوانی نزد حضرت موسی(ع) آمد و گفت: ای موسی(ع)خدا را از عبادت من چه سودی می رسد؟ که چنین امر و اصرار بر عبادت اش دارد؟ حضرت موسی علیه السلام گفت: یاد دارم در نوجوانی از گوسفندان شعیب نبی چوپانی می کردم. روزی بز ضعیفی بالای صخره ای رفت که خطرناک بود و ممکن بود در پایین آمدن از آن صخره اتفاقی بر او بیفتد. با هزار مصیبت و سختی به صخره خود را رساندم و بز را در آغوش گرفتم و در گوشش گفتم: ای بز ، خدا داند این همه دویدن من دنبال تو وصدا کردنت برای برگشتن به سوی من، به خاطر سکه ای نقره نیست که از فروش تو در جیب من می رود. می دانی موسی از سکه‌ای نقره که بهای نگهداری و فروش تو است، بی نیاز است. دویدن من به دنبال تو و صدا کردنت به خاطر ، خطر گرگی است که تو نمی بینی و نمی شناسی و او هرلحظه اگر دور از من باشی به دنبال شکار توست. ای جوان بدان که خدا را هم از عبادت من و تو سود و زیانی نمی رسد، بلکه با عبادت می‌خواهد از او دور نشویم تا در دام شیطان گرفتار نشویم. 🟢آیه مرتبط «وَ مَنْ‌ يَعْشُ‌ عَنْ‌ ذِکْرِ الرَحْمٰنِ‌ نُقَيِضْ‌ لَهُ‌ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ‌ قَرِينٌ‌ »(زخرف/۳۶) «و هر کس از یادخدا روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او می فرستیم پس همواره قرین اوست» 🔸🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹 ن و القلم؛کانال مسابقات با جایزه نقدی 🆔 @hosseinililab