💢 ۱۰ توصيه برای زيبانويسی در نثر معیار ✍ مرحوم رضا بابایی ۱. اگر می خواهيد زيبا و دلنشين بنويسيد، سعي نکنيد که زيبا بنويسيد. زيبایی در فکر شما است، نه در قلم شما. با قلمتان راحت باشيد تا قلم هم به‌راحتی بتواند فکر شما را بر روی کاغذ بياورد. ۲. به ساختار متن، بيشتر از جمله‌ها، و به جمله‌ها بيشتر از کلمه‌ها اهميت بدهيد. ۳. به مخاطب احترام بگذاريد تا او نيز به نوشتار شما به ديدۀ تحسين و احترام بنگرد. کمترين احترام به خواننده، آن است که پاکيزه و درست بنويسيد و ساده‌ترين اصول تايپ(مانند فاصله‌ها و نيم‌فاصله‌ها) را رعايت کنيد. ۴. نوشتار شما، رفتار شما با خواننده است. هر قدر در رفتارتان صميمی تر باشيد، او نيز با شما همدلي بيشتری می کند. پس در وقت نوشتن، يکی از احساسات انسانی خود را اجازۀ ابراز بدهيد؛ احساساتی مانند شادی، خشم، غمگينی و هيجان. شما نويسنده‌ايد نه ديپلمات. اگر مي‌خواهيد خشک و جدی هم باشيد، باشيد؛ ولی نفس‌گير ننويسيد. ۵. غني‌ترين سرمايۀ پنهان براي نويسنده، ديوان‌هايی است که خوانده و از ياد برده است. ۶. وظيفۀ نخست نويسنده، صراحت و صداقت است، و حلاوت و ملاحت در رتبه‌های بعدی است. بنابراين شيپور را از دهان گشادش ننوازيد. از صراحت شروع کنيد تا به حلاوت برسيد. ۷. يکي از مهم‌ترين عوامل زيبايی در نويسندگی، سرعت نويسنده در چينش مطالب اصلی نوشتار است. رانندۀ خوب، راننده‌ای است که نه تند مي‌رود و نه آهسته. نويسنده هم نبايد قلمش را به دست تداعی های پی درپی و گريزهای فرعی بسپارد كه سرعتش در پيشبرد مطالب كم شود و خواننده را معطل کند. همچنين نبايد چنان مختصر و تلگرافی بنويسد كه از هوش و تمرکز خواننده، سبقت بگيرد. تنظيم سرعت قلم در چيدن مطالب كنار هم، خواننده را به وجد می آورد. ۸. متن نارس و نارسا زيبا نيست؛ حتي اگر همۀ آرايه‌های زبانی در آن کارگذاری شده باشد. ۹. فقط کسي مي‌تواند زيبا بنويسيد که می داند چه می خواهد بگويد و چقدر و چرا و برای چه کسی. نويسنده‌ای که گيج مي‌زند، خواننده‌اش را دچار سرگيجه مي‌کند. هيچ انسانی دوست ندارد او را گيج کنند. ۱۰. بپذيريم که هر کسی نمی تواند زيبا بنويسد؛ ولي باور کنيم که هر کسی می تواند نازيبا ننويسد. #نویسندگی #تبلیغ_مکتوب #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN