⭕️ مخالفت با تأسیس دفتر مراجع در استانها
🔻استاد سید محمدجواد علوی بروجردی
من مخالف این هستم که مراجع در هر شهری دفتر داشته باشند. به برخی دوستان نیز گفتهام، دفتر یعنی اینکه اگر کسی وجوهاتی دارد باید به دفتر آن مرجع تحویل دهد و به دیگران ندهد. این روش درست نیست.
خدا رحمت کند مرحوم آیتالله العظمی بروجردی را؛ ایشان میفرمودند: خانه هر عالمی دفتر من است و مسجد هر عالمی دفتر من است. مردم وجوهات خود را به عالم محل خود بدهند و او این وجوه را برای من ارسال کند. حتی اگر کسی از شهری وجوهی به قم میآورد، ایشان میپرسیدند: چرا این وجوه را به عالم محله خود ندادید؟ این روش باعث میشد که ابتدا هزینههای منطقهای تأمین و سپس مازاد آن به قم ارسال شود. این نظام اولویتبندی به بقای مساجد و رونق حوزههای محلی کمک میکرد.
امروز این نظام دچار تغییر شده و باعث شده است تا بلاد از علما خالی شده و بسیاری از مساجد در شهرهایی چون تهران خالی ماندهاند و علما رغبتی به امام جماعت شدن ندارند.
پدرم نقل میکردند که روزی گروهی از یک روستا وجوهات شرعی خود را به آیتالله العظمی بروجردی تقدیم کردند. ایشان پس از دیدار با این افراد، به آنها گفتند: وجوهات خود را به روحانی محلهتان بدهید و از او حمایت کنید. حتی مبلغی اضافه از طرف خود برای آن روحانی فرستادند. وقتی از ایشان پرسیدند که آیا آن روحانی را میشناسید، فرمودند: خیر، اما او با هر میزان از علم که دارد، پایگاه شیعه را در دل مردم آن منطقه حفظ کرده است. با همین برخورد، آن روحانی در چشم مردم صد درجه بالاتر رفت و موقعیتش تقویت شد.
این نظام مالی و مدیریتی باید به نحوی باشد که ابتدا علمای محلی تأمین شوند. اینکه تمام وجوهات به قم ارسال شود و دفاتر مراجع تنها در قم متمرکز باشند، نهتنها به حوزهها کمک نمیکند، بلکه به از بین رفتن پایگاههای شیعه در مناطق مختلف میانجامد. وقتی آیتالله العظمی بروجردی از دنیا رفتند، با وجود شهرت و جایگاهشان، هیچیک از فرزندان ایشان خانه شخصی نداشتند و خودشان نیز با بدهی فراوان از دنیا رفتند. این نمونهای از یک روش صحیح بود که اولویت را به مناطق محلی میداد و زندگی شخصی مراجع در حد ضرورت محدود میشد.
ما باید توجه داشته باشیم که بقای شیعه وابسته به مرجعیت و پایگاههای محلی است. ما باید بر این سلک حرکت کنیم، اگر این روش از بین برود و همهچیز متمرکز شود، دیگر چیزی برای آینده باقی نخواهد ماند.
امروز باید ببینیم از این سرمایه اعتماد مردم چه مقدار باقی مانده و چه مقدار از دست رفته است. متأسفانه گاهی به جای بهرهبرداری درست از این سرمایه، از آن مصرف میکنیم، بدون آنکه برای حفظ یا تقویت آن تلاش کنیم. چرا سراغ افرادی که اهل فکر و اندیشه هستند نمیرویم تا از آنان برای مدیریت این میراث عظیم بهره بگیریم؟
♨️«
حوزویات» را به علاقهمندان معرفی کنید
🆔
@Howzaviat