🔵 تخصص گرایی 🔴 لزوم تخصص گرایی 💠 در برنامه حوزه، غیر از علوم رایج، باید دروس دیگری به صورت های مختلف برای اهداف متفاوت، مورد توجه قرار بگیرد. در فرایند تخصصی شدن باید مراحل زیر را مد نظر قرار داد: 💠 مرحله اول، آشنایی عموم روحانیون با کلیات علوم انسانی به خصوص اقتصاد، حقوق، سیاست، روان شناسی و جامعه شناسی است تا بتوانند به پرسش های ساده از دیگاه اسلام در این گونه مسائل، پاسخ دهند. 💠 مرحله دوم، آشنایی طلاب با زبان های خارجی و ریاضیات و بعضی دیگر از علوم پایه، به عنوان ابزارهایی برای توسعه معلومات در زمینه هایی است که به وجهی ارتباط با معارف اسلامی دارد. 💠 مرحله سوم، فراگیری آخرین آرائ علمی و فلسفی در هر رشته خاص برای دانش پژوهان همان رشته است تا بتوانند با بحث های تطبیقی، موارد اتفاق یا اختلاف نظر آن رشته با اسلام را تبیین کنند و از نظریات اسلامی دفاع کرده، نقاط ضعف سایر مکاتب را آشکار سازند. 💠 با توجه به گستردگی دین در عرصه های مختلف مانند احکام عملی، مسائل اخلاقی و معنوی، مسائل تاریخی و ... حوزه باید متخصصان گوناگونی را تربیت کند و لازم نیست همه فقیه و اصولی باشند. 💠می‌توان حوزه را سه مقطع کرد و در طی آنها، افراد بر اساس استعداد و سلیقه ها، رشته های مختلف را انتخاب کنند. لذا پس از گذراندن مقطع اول، در مقطع متوسطه، هر کس باید راهش را از دیگری جدا کند تا حوزه، هم فقیه تربیت کند و هم مفسر و هم فیلسوف و... 🖋 آیت الله مصباح یزدی (ره) 📝 خشت اول، شماره 7، صفحه 115 @rahnameh رهنامه پژوهش