💠 پیام مخاطب سلام علیکم و رحمة الله ببخشید که بنده دوباره مزاحمتون شدم نسبت به پیشنهادات آموزشی، خواستم چند لحظه‌ای مزاحمتون بشیم و مطالبی رو در میون بذارم 1- در فرایند فعلی حوزه علمیه آزمون و ارزشیابی به صورتی است که قریب به دو ماه از فعالیت علمی طلبه رو به فعالیت حافظه محور تبدیل می کنه یعنی قبل و حین و بعد امتحانات معمولا حدود یک ماه طول میکشه که در هر سال میشه دو ماه رو برای امتحانات درنظر گرفت. از طرف دیگر سطح امتحانات هم به حدی است که با یک یا چندبار تلخیص خواندن طلبه میتواند تا نهایت درس خارج پیش روی کند خصوصا اگر استعداد داشته باشد. این فرایند باعث شده تا تقریبا تمام طلاب در مشهد بمانند و در همین مسیر طی طریق کنند در حالی که اگر حوزه از همان ابتدا اعلام کند که از این به بعد یک آزمون در سال گرفته میشود که آن هم به صورت کاربردی و دشوار و جامع است، طلبه میتواند به راحتی به امورات مختلف علمی بپردازد و در نتیجه آن توان درگیر حافظه محوری نشود بلکه بیشتر در مسیر فهم قدم بردارد. ازدیگر سو میتوان در هر مقطع مثل پایه 3، اتمام سطح یک، و ... آزمونی جامع و نهایی طراحی کرد یا در بدو ورود به پایه 4 و سطح 2 و ... آزمون‌هایی این چنینی ترتیب داد تا کسی که استعداد فعالیت علمی ندارد یا توان ندارد یا علاقه ندارد را از این مسیر و هزینه‌های آن جدا کند و به مسیرهای دیگر طلبگی مثل تبلیغ و ... هدایت کند. چه بسیار طلبه‌هایی که میتوانسته پس از اتمام سطح 1 امام جماعت فعال و موثر باشد ولی به اشتباه در مسیر علمی قدم گذاشته و پس از مدتی صرفا مدرک گرفته است و نهایتا رها کرده و به نوعی تمام هزینه‌ها و وقت حوزه و خودش را تلف کرده است. شاهد بر این نوع ارزشیابی سیستم دانشگاهی است که در برخی رشته‌ها به مراتب از سیستم علمی حوزه کمتر است ولی پس از اتمام کارشناسی، اجازه ورود به مقطع ارشد را به هر کسی نمیدهد و بخشی از خروجی‌هایش دچار ریزش شده و به بازار کار و ... وارد میشوند و نهایتا مسیر علمی را عده‌ای اندک ادامه میدهند و هکذا نسبت به دکتری و پسادکتری. خلاصه آنکه اگر ارزشیابی آموزشی حوزه را ارتقا داده و به سبک آزمون های جامع و المپیادی تغییر دهیم میتوانیم در هدایت تحصیلی طلاب، تامین مبلغ، تفکیک مستعدین عرصه علمی و غیرعلمی و ... توفیقاتی به دست بیاوریم. 2- پیشنهاد دوم اینکه با توجه به اهمیت فراگیری در سطح 1 و اینکه بخش مهمی از اندیشه های طلاب در عرصه علمی و ... در سطح یک شکل میگیرد، باید کاری کرد تا سرفصل محوری در سطح یک به کتاب محوری تبدیل شود یعنی برای آموزش مدرسه بازه زمانی چندساله تعریف شود و بیان شود که طلاب با اساتید مدعو، کتاب ها را خوانده و بدون توجه به سرفصل خاص، کل این کتب را تمام کنند. از طرف دیگر حوزه در هر سال آزمون های جامع و کامل به ترتیب پیش گفته از طلاب اخذ کند تا از طرفی فرایند ارزشیابی هم به صورت کامل صورت بگیرد و هم اینکه طلاب یک کتاب را از اول تا آخر تمام کنند. 3- پیشنهاد سوم اینکه طلبه را باید به گونه‌ای تربیت کرد که مهارت مطالعه را کسب کند. از اینرو طلبه باید اهل مطالعه شود نه اینکه برای هر کتاب و هر علمی کلاس برود. از اینر ربخی دروس معارتیف دروس جنی و .. به حدی نیستند که بخواهد وقت یک کلاس در طول سال یا حتی تابستان را از طلبه بگیرد بلکه بایستی کتب مربوطه را به همان سطح مطالعاتی تعریف کرد ولی فرایند ارزشیابی کامل و جامع و قوی تعریف کرد تا طلاب را وادار به افزایش سطح مطالعه خود کند. 4- پیشنهاد چهارم اینکه یکی از کتبی که به صورت رسمی باید در فرایند آموزش طلاب قرار گیرد، کتب و اندیشه های شهید مطهری است (که البته به معنای بی اشتباه بودن این اندیشه ها نیست) البته همانطور که بیان شد شاید لازم نباشد تمام این کتب و اندیشه ها را در قالب کلاس به طلاب آموخت ولی اگر طلاب در سطح یک با شهید مطرهی آشنا شوند هم میتوانند در جامعه کنش‌گران فعال باشند و هم اینکه میتوانند در مسیر طلبگی خود مسیر خود را پیدا کنندو هم از بسیاری از ناامیدی ها جلوگیری می کند.