✅ #روش‌شناسی از منظر استاد #الهی_خراسانی 🔹روش‌شناسی علم فقه عبارت است از «شناسایی و تبیین طرق (#ادله) و ترتیب (#مراحل) استناد به منابع معرفت و استفاده از آنها، جهت حل مسئله و استدلال فقهی، با حفظ اعتبار و پایایی لازم» 🔹حالا اگر این روش شناسی، معطوف به کلیت علم فقه نباشد، بلکه در چارچوب اخص از آن یعنی رویکرد اجتهادی باشد، نامش «روش‌شناسی فقه با رویکرد اجتهادی امامیه» یا «روش شناسی اجتهاد امامی» است (در مقابلِ روش‌شناسی فقه با رویکرد محدثان نخستین امامی، یا رویکرد متأخران اخباری امامی) 🔹اگر مقیاس روش‌شناسی اخص از اینها باشد و به وضعیت دوران اخیر فقه در امامیه منسوب باشد، در این صورت «روش‌شناسی فقه در مکتب شیخ انصاری» یا «روش‌شناسی فقه در رویکرد اجتهادیِ فقهای معاصر امامیه» خواهد بود 🔹اگر باز هم مقیاس روش‌شناسی را کوچک و محدود کنیم، می‌تواند در چارچوب یک سبک فقهی تعریف شود؛ مثلاً «روش‌شناسی فقه در رویکرد اجتهادیِ فقهای معاصر امامیه ـ سبک نجف معاصر» یا «سبک قم معاصر» باشد؛ به تعبیر دیگر: «روش‌شناسی فقهی امامیه در سبک اجتهادی نجف معاصر» یا «روش‌شناسی فقهی امامیه در سبک اجتهادی قم معاصر». یا به طور خلاصه: «روش‌شناسیِ فقهیِ نجف/ قمِ معاصر» 🔹بنابراین در هر کدام از این مقیاس‌ها، ضابط روش‌شناسی تغییر نمی‌کند، اما مقیاس روش‌شناسی در مقیاس اصلی خود یعنی علم فقه می‌تواند به مقیاس‌های اخص مانند مذهب امامیه یا رویکرد اجتهادی در مذهب فقهی امامیه یا مکتب اجتهادی معاصر امامیه (مکتب شیخ انصاری) یا سبک اجتهادی نجف/قم معاصر محدود شود. http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe