✍بایدهای حوزه و سکولاریسم!! 💠برای تعیین استراتژی و آسیب شناسی هر ارگان یا مجموعه ای، لازم است در گام اول وضعیت فعلی را شناسایی و بعد وضعیت آرمانی را ترسیم نمود و بعد شروع به نسخه پیچیدن و مطالبه وضع مطلوب نمود. 💠شناخت و توجه به تلاشهای علما و مراجع در طول چند صدسال گذشته و حفظ دست آوردهای دین و تشیع را در وهله اول باید مورد توجه قرار داد. سطح دینی و اعتقادی بالای جامعه که منجر به تحقق انقلاب اسلامی و رشادتهای جوانان در جنگ تحمیلی شد را ما مدیون چه کسانی هستیم؟ چه کسانی در خفقان دوران شاهان، با ارسال مبلغ و تلاشهای مستمر، دست آوردهای تشیع را حفظ نمود و آن را به این نسل منتقل نمود؟ اعتقاد به اهل بیت(ع) و دینداری حداکثری اکثریت جامعه، مرهون زحمات چه کسانی است؟ 💠اما اینکه بعد از انقلاب اسلامی این تلاشها و وماموریت ها ، باید چه تغییراتی می نمود و چه سمت و سویی پیدا می کرد قابل تامل است. از طرفی باید بررسی شود که حاکمیت چقدر به مراجع بها داده است و چقدر میدان را برای حضور مراجع و حوزه مهیا نموده است؟ ارگانهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و علمی چه جایگاه و شأنی را برای مراجع و علما در نظر گرفته اند؟ چه مطالبه به حقی از این عزیزان داشته اند؟ از نظرات و تلاشهای ایشان چقدر استقبال نموده و استفاده کرده اند؟ و یا اینکه چه سدهایی را در این امر برای ایشان ایجاد کرده اند؟ چقدر بودجه های حاکمیت در خدمت توسعه فعالیتهای علمی و پژوهشی تحت نظر مراجع قرار داده شده است؟ و همینطور چندصد هزار میلیارد تومان از بیت المال صرف ارگانهایی فرهنگی و تبلیغی می شوند که خارج از حیطه مراجع هستند و چقدر در ارتقای سطح دینداری جامعه موثر بوده اند یا چقدر در ویرانگری فرهنگی – دینی جامعه نقش ایفا کرده اند؟! 💠بعد از وقوع انقلاب اسلامی، مراجع و حوزه به عنوان استوانه ها و پشتوانه های حاکمیت، چگونه باید به مدد حاکمیت و تحکیم پایه های آن می رسیدند؟ نظام اسلامی چه نیازهای علمی و پژوهشی در زمینه نظریه پردازی و حکومت داری داشت؟ خلأ نظریه های اسلامی در امور اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی را چه کسی باید جبران می کرد؟ ساختار تولید نظریه ها چگونه باید می بود؟ چه تغییر رویه کلانی باید در متد و روش تدریس و موضوع پردازی در حوزه باید انجام می گرفت؟ چند کرسی آزاداندیشی باید تشکیل می شد و نشد؟ این سئوالهای مهمی است که حوزه و مراجع باید به آن پاسخ دهند. ✍در کنار این سئوالها می توان موارد مهم دیگری را در این بحث مطالبه نمود! 1 – ارتباط علما و مراجع با عموم مردم در چه سطح و چگونه است؟ آیا مردم می توانند دغدغه های خود را به راحتی به مراجع منتقل نمایند؟ چقدر علما با عموم مردم هم دغدغه هستند؟ 2 – اعتماد مردم به مراجع و علماء در چه سطحی است و چقدر مردم پشتوانه مراجع هستند و نقش مردم در تامین هزینه های تبلیغی و علمی مجموعه های تحت نظر در چه سطحی است؟ 3 – ساز و کار ارتباط مراجع با حکومت و مراکز تصمیم گیری باید به شکلی باشد؟ میزان تاثیر گذاری مراجع و علماء در اسلامیت قوانین و اجرا شدن احکام اسلامی چگونه باید باشد؟ 4- ساز و کار مطالبه علمی و پژوهشی و همینطور ارائه نظریات اسلامی برای اداره حکومت در چه ساختاری باید گنجانجده شود؟ و .... / م.جعفری نیا 💠کانال فقه و انقلاب💠 @feghvaenghelab