🔴 نوشدارو بعد از مرگ سهراب ▫️ تصویر دلخراش حمله ناجوانمردانه یک جنایتکار به مأمور نیروی انتظامی در فضای مجازی و رسانه های رسمی کشور، بهت و اندوه گسترده ای را در افکار عمومی ایجاد کرده است! این که چگونه یک جانی اینقدر با خونسردی و علی رغم فرار مأمور، به تعقیب وی پرداخته و با ضربات خنجر شرارت، او را به شهادت رسانده است، پرسشی همگانی است. چرا شهید عزیز با این که مسلح بود، از سلاح خود استفاده نکرد؟ چه ترسی در دل او ایجاد شده بود که او را از بکارگیری سلاح منصرف کرد؟ برای حلّ این معما باید دید چه کسانی در دل او ترس استفاده از سلاح را انداخته اند؟ شاید آن روز که نیروی انتظامی کشور را در دوران اصلاحات به جرم ورود به کوی دانشگاه محاکمه نمودند، و یا در فتنه ۸۸، نیروی انتظامی را سیبل کثیف ترین حملات خود قرار داده و با کمال پرّویی خواهان مجازات بچه های امنیت کشور شدند، بستر چنین فضایی را ایجاد نمودند. ▪️ وقتی قانون و قانون گذار، پشت مأمور خود خالی می کند و مسئولان قضایی و غیرقضایی هر روز با صدای بلند، حقوق مجرمان را فریاد می زنند، ریختن خون این شهید نیز جواز ریختن می گیرد. یا باید نیروی انتظامی کشور را جمع کرد و یا با دفاع قانون مند از آنها راه سوء استفاده را بست. سخن بنده آن نیست که یک متهم فاقد حقوق است، بلکه سخن آن است که چرا با صدای رسا به گوش جانیان در گوشه و کنار کشور، این مفهوم را می رسانید که شما چنان حقوقی دارید که حتی اگر به سوی مأمور ما حمله کنید، او جرأت دفاع از خود را ندارد! خودمان را گول نزنیم و نگوییم که او طبق قانون و بر اساس دستورالعمل، می توانست از خود دفاع کند؛ این سخن در عرصه عمل کارایی ندارد و پروسه سخت محاکمه و مجازات بعدی، دست مأمور را می بندد. این که مسئولان امر و دستگاه قضاء بفرمایند مجرم را به اشد مجازات محکوم می کنیم، نوش دارو بعد از مرگ سهراب است. قانون را باید از ابتدای آن، محکم گرفت، نه آن که بعد از تعدی و ایجاد قتل و غارت، و بالاتر از همه ایجاد ناامنی در جامعه، به تعقیب مجرم پرداخته و مجازات وی را نوید دهیم... اشک های فرزندان شهید علی اکبر رنجبر را با وضع قوانین پیشگیرانه و سخت و در مسیر حمایت از فرزندان امنیت خود پاسخگو باشیم. حوزه علمیه قم؛ شکریان آملی 🌹 حوزه انقلابی ╭┅──────────────┅╮ 🕌https://eitaa.com/joinchat/307429376Ccb9b7c02da ╰┅──────────────┅╯