عبرتی که از انتخابات سال ۹۲ باید بگیریم برخی معتقدند اگر بعد از آخرین مناظرهٔ سال ۹۲، همهٔ کاندیداهای اصولگرا، به نفع قالیباف(نفر دوم انتخابات سال ۹۲) کنار می‌رفتند، انتخابات به دور دوم کشیده می‌شد اما واقعیت این است که صرف کنار رفتن کاندیداها به نفع هم، دردی را دوا نمی‌کرد؛ چون در صورت تجمیع رای همهٔ کاندیداها، باز هم به ۵۰ درصد نمی‌رسیدن و نمی‌تونستن مانع رئیس‌جمهور شدن روحانی بشن اما آیا واقعا ظرفیت رای جبهه انقلاب همین ۴۹ درصد بود؟ یا ظرفیت رای غربگراها واقعا ۵۱ درصد بود؟ نه واقعا اینطور نیست ما در سال ۹۲ ظرفیت‌سوزی کردیم احساس کردیم بی برو برگرد رای میاریم همین اعتماد به نفسمون باعث شد رقیب رو نبینیم متاسفانه اون سال هم کاندیداهای اصولگرا توی مناظرات در تقابل با هم قرار گرفتن و هم طرفدارانشون در تخریب همدیگه سنگ تموم گذاشتن اما در طرف مقابل، روحانی و عارف توی مناظرات، همدیگه رو نمی‌دیدن و فقط به اصولگراها حمله می‌کردن خلاصه اینکه این درگیری درون حزبی باعث شد که رای از حزب ما بره سمت حزب رقیبی که منسجم‌تر عمل کردن و شعارهای عوام‌فریبانه می‌دادن و متاسفانه تکرار تاریخ رو دوباره داریم میبینیم. گویا قرار نیست از این تجربه درس بگیریم و معتقد بشیم هر کدوم از کاندیداهای اصولگرایی که صدها اشکال هم بهشون داریم، سگشون شرف داره به بعضی از غربگراهای نفوذی اسرائیل در عرصهٔ انتخابات خداوندا گویا ما عرضهٔ پاسداری از ثمرهٔ خون شهید رئیسی و دولتش رو نداریم پس یا ما رو درست کن یا مسئولیت حفظ دستاوردهای این شهید مظلوم رو خودت گردن بگیر @yousofnaseri