در تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، جلد ۱۴ ص ۵۳۷ چنین آمده است. أَحْمَدُ بْنُ فَهْدٍ فِي عُدَّةِ اَلدَّاعِي [ج ۱، ص ۵۷] قَالَ رُوِيَ: احمد بن فهد حلی در عده الداعی گفت که نقل شده است که أَنَّ اَللَّهَ عَوَّضَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ مِنْ قَتْلِهِ أَرْبَعَ خِصَالٍ، همانا خدا به حسین علیه السلام به عوض کشته شدنش چهار خصلت (ویژگی) داد، جَعَلَ اَلشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ، قرار داد شفا [یافتن] را در تربتش، وَ إِجَابَةَ اَلدُّعَاءِ تَحْتَ قُبَّتِهِ، و اجابت [شدن] دعا را زیر قبه‌اش، وَ اَلْأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ، و ائمه را از ذریه‌اش، وَ أَنْ لاَ تُعَدَّ أَيَّامُ زَائِرِيهِ مِنْ أَعْمَارِهِمْ. و اینکه روزهای زائرین او از عمرهای ایشان به حساب نمی‌آید