عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ عليه السّلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ ؛ أَوْحَی اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَی دَاوُدَ النَّبِیِّ ، یَا دَاوُدُ إِنَّ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً ثُمَّ رَجَعَ وَ تَابَ مِنْ ذَلِكَ الذَّنْبِ وَ اسْتَحْیَا مِنِّی عِنْدَ ذِکْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ وَ أَنْسَیْتُهُ الْحَفَظَةَ وَ أَبْدَلْتُهُ الْحَسَنَة وَ لا أبالی ، أَنَا أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ. 🌟 *أبا بصير از إمام صادق عليه السّلام نقل ميكند که فرمودند ؛* خداوند عزَّ و جلَّ به داود پيامبر عليه السّلام وحى كرد اى داود ، همانا اگر بنده مؤمن من گناه كند ، آنگاه بازگردد و از آن گناه توبه كند و هنگام يادآورىِ آن از من خجالت بكشد ، حتما آن را آمرزيده و آن گناه را از ياد فرشتگانِ نويسندهٔ گناهان برده ، آن گناه را تبديل به حسنه نموده و من مهربانترين مهربانانم . 📚📖 *بحار الأنوار ۶ / ۲۸ ، حدیث ۳۰ .* ╔.🍃. ══════╗ ╚══════ .🍃.╝