# اخلاقی 🔸 مرحوم ایت‌الله مجتبی تهرانی(ره): در خواست امام سجّاد(ع) نسبت رام بودن دل به فرمان های خداوند امام زین العابدین(ع) در صحیفۀ سجّادیه در دعای سی و سوّم به خداوند عرض می کند: «وَ أَلْهِمْنَا الِانْقِیادَ»؛ خدایا! سر به فرمان بودن و رام بودن دل را عنایت کن، «لِمَا أَوْرَدْتَ عَلَینَا مِنْ مَشِیَّتِكَ»؛ نسبت به آنچه از ناحیۀ مشیّت خود بر ما یا وارد می کنی یا وارد می شود. 🔸 این، همان فرمان‌های تکوینی است. «حَتَّى لَا نُحِبَّ تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ، وَ لَا تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ»؛ تا اینکه دوست نداشته باشیم عقب انداختن چیزی را که تو جلو انداخته ای و جلو انداختن چیزی را که تو پس انداخته ای. نه اینکه گفته شود: ای کاش این طور نمی شد! این اتّفاق حالا زود بود. 🔸 در حالی که این اتّفاق افتاده و گفتن اینکه ایکاش این کار نمی شد معنا ندارد. کاری نبود که در اختیار انسان باشد. در زندگی از این موارد خیلی وجود دارد. این، مربوط به فرمان های تکوینی حق و انقیاد نسبت به آن فرمان ها است. در مورد فرمان های تشریعی هم دارد: «وَ لَا نَكْرَهَ مَا أَحْبَبْتَ، وَ لَا نَتَخَیَّرَ مَا كَرِهْتَ»(۱) 🔸 حضرت طلب انقیاد کرده و عرض می کند: رام شدن دل از تو می خواهم که مکروه نداریم آنچه را تو از اعمال دوست می داری و انتخاب نکنم عملی را که تو دوست نداری؛ که برگشت به مسئلۀ اعمال می کند. این انسان است که باید دو انقیاد داشته باشد. یک، انقیاد نسبت به اوامر تکوینیّۀ حق؛ یعنی دلش رام باشد بر آنچه را که او می پسندد و فرمان می دهد.دو، دل رام باشد نسبت به فرمان های تشریعیّۀ حق، اعمال. که دوّم در صحنه عمل انسان ظاهر می شود؛ ولی اوّلی این جوری نیست فقط جنبه درونی دارد چون هیچ کاری از دست آدم ساخته نیست. 📕 ۱. صحیفۀ سجادیّه، فرازی از دعای ۳۳ ✅ معاونت فرهنگی تبلیغی حوزه علمیه خراسان(#مدیریت_اخلاق_و_تهذیب) ┏━━━━━━📚┓ @howzehtabligh ┗📚━━━━━━┛